“Hello! We are looking for this car rental company.” We zijn zojuist aangekomen in Italië. De vrouw achter de balie vertelt ons dat we naar buiten moeten en een stukje naar rechts. Top.

In de verte zien we enorm veel mensen staan en inderdaad, ook daar moeten wij zijn. In het gebouw zitten weer heel veel huurauto aanbieders en we kunnen onmogelijk met z’n tweeën naar binnen met onze koffers. We besluiten dat Thomas de sleutel gaat regelen en dat ik dan buiten even op de koffers zou letten.

Even. Haha. Ha. Thank god sta ik in de schaduw én ben ik op gehoorsafstand van drie Nederlandse gezinnen die samen op vakantie zijn. De vaders zijn binnen de auto’s aan het regelen, de moeders staan bij de koffers en kinderen. Blijkbaar is één van de drie gezinnen al veel vaker hier geweest, want het meisje blijft maar opscheppen over wat ze allemaal al weet. En dat het de vorige keren echt rustiger was bij de huurauto’s. Best leerzaam om even mee te luisteren ;-). Na ongeveer drie kwartier wordt een moeder gebeld door één van de vaders.

Kennelijk is vader de code van de creditcard vergeten, waardoor ze de auto niet meekrijgen. Terwijl ze wel betaald hebben. Direct app ik Thomas die gelukkig onze code nog weet.

De moeder belt naar “oma”, omdat oma vlakbij woont en bij hen thuis in de map kan zoeken naar het nummer. Oma neemt helaas niet op, dus wordt opa gebeld. Opa weet niet waar oma is. Uiteindelijk belt oma terug en gaat ze op weg naar de map. Spannend! De vaders zijn gefrustreerd terug gekomen omdat ze straks weer achteraan moeten sluiten. 

Ondertussen heb ik een Duitse meneer geholpen door uit te leggen dat hij naar binnen moet voor zijn auto. Hij bedankt me vriendelijk en tevreden kijk ik hem na. Vervolgens zie ik dat hij binnen dezelfde vraag stelt aan iemand anders. Nou zeg, ik was heus wel duidelijk! Je begrijpt dat ik het hartstikke druk heb met de situatie.

Geen spoor van Thomas en dik een uur later.

Ah, oma belt weer en is bij de map! Ze kan helaas de code niet terugvinden. Een van de moeders besluit om met de vaders weer naar binnen te gaan. Het meisje is wijselijk gestopt met vertellen over al haar ervaringen met de vakantie.

Na een kwartier gaat een van de jongens naar binnen en komt terug met de mededeling dat ze €800 bij moeten betalen, €40 per dag. Dan mogen ze de auto meenemen. Zozo, gaan jullie 20 dagen? Lekker hoor. 

Net op het moment dat ik besluit dat ik nóóit de codes ga vergeten, komt Thomas eindelijk terug! Cliffhanger. Gaan ze wachten op oma, of kiezen ze voor de boete?

Nou goed, lekker belangrijk. Wij gaan karren!

In my defence: ik heb Frans gestudeerd, heb nooit meer echt iets met Duits hoeven doen en ik doe erg mijn best. Soms verwerkt het allemaal iets trager 😉

Het niveau van mijn Duitse conversaties:

1:

Ik, tijdens een flink pittige wandeling tegen tegenliggers: “hallo!”

Tegenliggers: “hallo!” Duidelijk grappend: “is er hier een Kneipe?”

Ik, denkend: wat is in godsnaam een Kneipe?

Tegenliggers beginnen een heel verhaal en ik knik vriendelijk. Wapper af en toe wat met mijn hand: “warm ja!”, hopend dat ik de strekking van hun verhaal een beetje volg ;).

Kneipe blijkt later een kroeg te zijn. Ja ehhh ;).

2:

Ober: “willen jullie wat drinken bestellen?”

Ik: “graag, hebben jullie alcoholvrije Radler?”

Ober, zeer snel: “nee, dat hebben wij helaas niet. Je hebt wel een keuze. Je kunt een normale Radler bestellen, of je neemt een mix tussen een alcoholvrij biertje en een Radler. Welke zou je dan willen?”

Ik: “ja graag.”

3:

De gastvrouw van ons huisje belt aan en wijst naar een activiteitenprogramma: “hallo, morgen is er geen water.”

Ik: “O! Ehh, wat is dat?” (Kijkend naar alle activiteiten die er te doen zijn volgens het foldertje).

Vrouw articuleert heel langzaam: “Kein Wasser.”

O! Ja hehe, mag het kwartje zonder context even vallen? 😉

Ik ben superblij met mijn auto, behalve met het feit dat de airco nu niet zo goed werkt. De grote beurt staat gepland na onze vakantie, maar met het mooie weer deze dagen heb ik daar niet zoveel aan. Ik besluit dan ook om vandaag de auto van mijn moeder te lenen, die wel een werkende airco heeft.

“Tank je hem weer vol als je klaar bent?” Vraag mijn moeder aan me. “Natuurlijk!”

Die avond rijd ik naar het tankstation en parkeer de auto voor een pomp. Ik stap uit en wil het klepje openen, maar zie dan dat het klepje aan de andere kant zit. Ik sta net niet handig geparkeerd om alsnog de slang te pakken, dus ik stap de auto maar weer in om hem te verzetten. Wanneer ik weer uitstap, zie ik dat een jongen/man geamuseerd staat te kijken. “Gaat het lukken zo?” Hij denkt vast dat ik voor het eerst ga tanken, haha. Ik kan hem niet helemaal ongelijk geven, want naast deze eerdere actie zit ik ook flink te klungelen met het klepje. Kennelijk zit het knopje van de klep bij de bestuurdersstoel. Ik kan het niet laten om te zeggen dat de klep in mijn eigen auto aan de andere kant zit. 

Was het maar zo dat ik voor het eerst ging tanken, dat zou mijn bankrekening vast wel aangenaam gevonden hebben haha. 

1: “Nou hier zitten we in ieder geval midden in het bos!” Twee seconden later houden de bomen op en rijden we op een gigantische open plek. “O.” (Laura)

2: Mensen die meteen thee zetten wanneer de waterkoker afslaat zijn vast dezelfde mensen die direct kunnen opstaan wanneer de wekker gaat. Zo ben ik dus niet. Heb al tien minuten dorst, maar ik zit zo lekker. #Vakantieproblemen #heerlijk (Laura)

3: Een vakantiehuisje vlakbij de kerk, eerst vond ik dat wel geinig. Elk kwartier weer het spelletje: “Bim! – Het is nu kwart over negen!” Nu ben ik echter een beetje teleurgesteld in de schattige dorpskerk. Het is 07:00 en hij is al minutenlang aan het loeien. #joebenwakker (Laura)

4: Gisteren bedacht ik tijdens een lange wandeling dat wcpapier/doekjes toch handig zijn zo in the middle of nowhere. “Morgen maar meenemen tijdens het wandelen!” Vandaag weer vergeten en het de hele dag opgehouden. Kom ik in het restaurant… Mag jij raden wat er op was. (Laura)

5: We hebben buren in het vakantiehuisje… Het is gedaan met de privacy! Ik word nu om het kwartier even flink aangestaard. #zehebbeneenhondje #rentgraagrondjes #heeftonshuisjeontdekt (Laura)

6: We zijn bij een kasteel waar ze ook wolven en roofvogels hebben. We hebben zojuist gezien hoe de poolwolven worden gevoederd. Een jongen (8) richt zich zuchtend tot zijn vader: “zo, dat was cool. Nu wil ik ook graag gevoederd worden.” (Laura)

7: Vet slim dat je je bekje open doet om het wat minder warm te hebben. Niet zo slim dat je in de brandende zon gaat zitten, terwijl er een paar meter verderop heel veel schaduw is. #kauw #vogel (Dorinde)

8: Ik heb de hele dag het deuntje van de  rijdende ijscoman in mijn hoofd. Ik overweeg nu sterk om een ijsje te halen bij de plaatselijke ijswinkel. #niethelemaaldebedoelingvandeijskar #pavlov (Dorinde)

9: Love you. #regen #eindelijknietmeerzowarm (Dorinde)

10: Dus zó voelt het als je gebarbecued wordt! #stoelverwarminginauto #stiekemaangezetdoorthomas #pestkop (Dorinde)

Normaalgesproken schrijf ik altijd uitgebreide vakantieblogs over onze reisjes en vandaag zijn we precies een week in de Eifel. Omdat het nu meer een wandel- en chillvakantie is, schrijf ik er deze keer geen enorme blogs over, maar houd ik het bij een klein weekoverzicht! Zo kan ik het later toch nog een beetje herbeleven en hoef ik jullie niet te vermoeien met ellenlange Monopoly-potjes en beschrijvingen hoe we aan het lezen zijn, haha.

Als je dit leest, zijn we aan het inpakken, onderweg of al aangekomen op onze nieuwe bestemming voor komende week: Het Zwarte Woud!

Zaterdag 20 juli

De verjaardag van mijn schoonmoeder! ‘s Morgens gaan we nog even bij haar langs, pakken we onze laatste spullen in en doen we nog een paar kleine aankoopjes bij de supermarkt en bij de Action. We vertrekken rond 11:45 en ik heb eigenlijk meteen ‘honger’ op het moment dat we de snelweg op rijden. We stoppen bij het eerste tankstation (5 minuten van ons huis, HAHA) en gaan daar onze gesmeerde broodjes eten. Ik lach keihard om deze planning, maar het vakantiegevoel zit er meteen in!

In de namiddag komen we aan bij ons schattige huisje in Lissendorf. We richten het huisje in, blunderen in het Duits bij de gastvrouw, koken zelf en maken een avondwandeling. Op naar een fijne week!

Zondag 21 juli

In deze uitgebreide blog (toch nog één!) kun je teruglezen hoe wij een wandeling van 13 km wilden maken, verkeerd liepen door fanatiek te Geocachen (schatzoeken) en vervolgens vanaf een heuvel beteuterd zaten te kijken naar het dorpje in de verte waar we nu toch echt al wel hadden moeten zijn ;). 17 km later ploften we dankbaar weer in de auto, waarna we terugreden en een chillavondje voor de boeg hadden. We wandelden trouwens bij Manderfeld, vlakbij de Belgische grens.

Maandag 22 juli

Omdat we gisteren een flinke wandeling hebben gemaakt, wilde ik vandaag maar een klein stukje wandelen. We gingen naar Altenahr, een omgeving waar Daan al eens geweest is met zijn moeder. Nou… Misschien heb je dit stukje blog van de week gelezen?

 Er ingeluisd worden door je vriend. “We doen vandaag wel een kort en makkelijk rondje, ik ken hier de weg. Ongeveer 5 km, goed?” Nou, bekijk ook altijd zelf de route. Kan je zomaar 5 km en veel steile klimweggetjes schelen. Achteraf natuurlijk wel flink opscheppen, dat dan weer wel.

Na deze vermoeiende 10 km heb ik daarna een pasta naar binnen zitten schrokken, dat kan er niet charmant uitgezien hebben. De wandeling was wel heel gaaf trouwens, tussen allemaal wijnvelden, gelegen op heuvels.

Na het wandelen gingen we rodelen, de rodelbaan ligt net buiten Altenahr. Echt heel leuk om te doen!

Dinsdag 23 juli

Vandaag een wat minder actief dagje: we hebben Adler-und Wolfspark Kasselburg bezocht, een mooie burcht waar ze ook roofvogels en wolven hebben. Vlak nadat we het park binnenstapten, begon er een roofvogelshow en daarna konden we meteen door naar de voedering van de poolwolven. Een leuke ochtend!

‘s Middags hebben we vooral bij het huisje gerelaxt en ‘s avonds hebben we mega veel spelletjes gedaan. Vakantie!

Woensdag 24 juli

Weer een wandeldag! “We rijden gewoon richting Daun en dan kijken we wel waar we een wandelroutebord kunnen vinden.” Uiteindelijk hebben we een leuke wandelroute van 10 km gedaan, lekker puffen hoor in die hitte 😉

‘s Avonds zijn we uit eten geweest bij een superschattig restaurantje bij een Historische watermolen. Heel hoog Eftelinggehalte! 🙂

Donderdag 25 juli

Vandaag een dagje naar Cochem! Een heel schattig plaatsje aan de Moezel. Lekker toeristisch ook, veel Nederlanders ;). Het hoofddoel vandaag: de stoeltjeslift! (Was zo’n bucketlist-dingetje van mij, haha). Godzijdank was het geen stoeltjeslift boven een eng ravijn, maar gewoon bij een heuvel/bergrand. Boven hebben we een godsvermogen voor een drankje betaald (haha, achteraf natuurlijk heel logisch, oeps) en daarna zijn we weer naar beneden gegaan. In het stadje hebben we geluncht en wat winkeltjes bezocht.

Vrijdag 26 juli

Onze laatste dag in de Eifel! We zijn naar het noorden gereden om daar in het Nationaalpark de Eifel te wandelen. We deden een heel leuk rondje door dorpjes, velden, bossen en langs een beekje. ‘s Middags zijn we vlakbij ons dorp nog even wat winkeltjes ingeweest en verder hebben we (eigenlijk zoals elke avond) lekker weer gerelaxt in het huisje.

Op naar het Zwarte Woud! 😀