Korreltje zout

Mijn vriend en ik lopen samen de supermarkt in. Zoals meestal het geval is, slaan we allebei een ander pad in zodat we sneller klaar zijn met het halen van de boodschappen. Mijn vriend loopt richting de groente- en fruitafdeling terwijl ik op jacht ga naar een nieuw potje zout. Ik had niet gedacht dat het vorige potje van bijna een kilo óóit op zou gaan, maar het is gelukt! Na twee minuten staren kies ik uiteindelijk voor een potje fijn zeezout met jodium. “Deze goed voor de komende drie jaar?” Ik wacht het antwoord van mijn vriend niet af. “Huh, moet je kijken, waarom zouden ze er nou een tomaat op getekend hebben?” Ik snap heus wel dat je tomaten in de salade kan doen en dat het dan lekker is met een beetje zout, maar ik vind een gekookt ei bijvoorbeeld logischer om als afbeelding op een potje zout te zetten. “Ik weet niet waarom ze voor een tomaat hebben gekozen, maar het had blijkbaar zo moeten zijn!” Hij laat me lachend  zijn buit zien.

En zo staan we bij de kassa, met op de band niets meer dan een potje zout en een emmertje met cherrytomaten. Marketing werkt echt.