“Mevrouw? Uw zoon ligt in het ziekenhuis” – Ardennen dag 3

“Eh, ik denk dat ik naar het ziekenhuis moet…”

Een leerling komt met zijn pijnlijke arm naar ons toegelopen. “Vanmiddag ben ik gevallen met paintballen en ik heb zo’n last van mijn pols. Ik ben bang dat het gebroken is.” Een collega staat op: “het is te laat om nog naar de dokter te gaan, we moeten maar direct door naar het ziekenhuis. Laura, jij spreekt goed Frans: ga jij mee?”

Na zo’n 30 minuten rijden door het Ardense landschap komen we aan bij een plaatselijk ziekenhuis. “Waar kunnen we ons melden?” Op monotone toon ratelt de receptioniste haar verhaal op: “daar de deur door, na de lange gang naar links, vervolgens weer door de deur en dan naar rechts.” Goh, wat een praktische indeling. We dwalen door de gangen en komen uiteindelijk bij het inschrijfloket aan.

Bekijk bericht

Telefoonlol

In het ziekenhuis zit een oud dametje te bellen met (vermoedelijk) een vriendin. “Och kind, het is me hier toch keurig. Vééls te keurig.” Mijn blogoren en ik lopen haar bijna voorbij, dus ik hoop dat ze me gauw wat meer informatie geeft. De vrouw lacht, doet een paar “hmm-hmm”-tjes en zegt: “ja meid, nou ik moet hier dus alsmaar aan mijn rug denken. Veel te keurig, ik vind d’r niks an.”

In de gang

Zelfs in het ziekenhuis moet je de leuke momentjes eruit kunnen pikken. Zo crosste er een net een man op een rollator vol in z’n achteruit langs de deuropening.