Op 18 februari 2017 gebeurde dit:

Wanneer we even later bij de halte aangekomen zijn, stappen we uit en komen we op het perron. “Wacht eens even… dit is niet de goede halte! Normaal moeten we links uitstappen, niet rechts! We moeten de volgende halte hebben!” We kijken elkaar aan en draaien ons om om weer in te stappen. Op dat moment gaan de deuren echter net dicht, waardoor wij heel knullig proberen onze arm door de deuropening te wurmen. Tevergeefs. Awkward. De metro rijdt weg en een beetje beteuterd kijken we hem na.

Dan zie ik ineens het licht. “Onee wacht! We moeten de tweede halte hebben. We zijn een halte te ver uitgestapt.” Giechelend lopen we richting de roltrap.

Op 13 maart 2019 gebeurde dit:

Ik ben onderweg naar dezelfde vriendin, die inmiddels op een andere plek woont in Amsterdam. In mijn Whatsapp zoek ik het bericht terug waar ze haar adres heeft gedeeld.

“Als je nou daar je auto parkeert en dan die tram neemt, dan is het nog 5 minuten lopen!” waren de super duidelijke instructies. Kan niet misgaan.

Auto geparkeerd: check. Tram: check. 5 minuten lopen: fail. Na zo’n 10 minuten kijk ik bedenkelijk nog eens naar het adres. Ooooo. O mijn God. Ik heb een “1” bij het huisnummer gedacht, waardoor ik dus 50 huizen te ver ben gelopen. In een straat in Amsterdam kan dat best een tijdje duren kan ik je vertellen ;).

Ik ben benieuwd welke datums en ‘verkeersblunders’ ik straks aan dit lijstje kan toevoegen 😉 Blijf je daar voorlopig nog even wonen, M?!