Thailand deel 1 – Bangkok

“Ik ben er bijna!” Ik roep naar mijn vriend dat we moeten gaan, de taxi (lees: Laura) komt eraan. Het is onwijs druk op het afzetgedeelte bij Schiphol, maar gelukkig zijn we ruim op tijd. Terwijl we naar de bagage check-in lopen, houden we een weddenschapje wie de lichtste backpack heeft (ik!!). Ik voel me heel bescheiden met mijn 11,8 kg, terwijl we 23 kg mee mogen. 

Drie uur later stappen we het vliegtuig in, op naar Shanghai! Het vliegtuig vertrekt rond 13.00 en direct na het opstijgen wordt ons gevraagd om de luiken van de ramen naar beneden te doen. Op Shanghai is het zes uur later en zo kunnen we vast wennen aan het tijdsverschil. Vreemd! Nou ja, dan kan ik Bridget Jones tenminste goed zien, in de bios is het ook donker.. Een medewerker op Schiphol vond het ontzettend komisch dat we eerst naar Shanghai vliegen, omdat we dan al langs Thailand zijn gekomen. Op Shanghai komen we erachter dat nog veel meer Nederlanders deze ‘gekke’ overstap nemen. Bij Shanghai is er wat verwarring of we nou wel of niet onze bagage moeten ophalen: de ene medewerker weet zeker van wel, de andere weet zeker van niet. 

Vier uur later stappen we enigszins vermoeid in het vliegtuig naar Bangkok. Naast me komt een Chinese/Thaise (?? ik weet het verschil nog niet goed, haha) zitten. Ik sluit mijn ogen heel even en wanneer ik ze weer open doe, is ze verdwenen. Vreemd! Na wat onderzoek blijkt ze achter me te zitten, kennelijk zijn die plekken nog vrij. Prima! Ik dump mijn spullen naast me en ga weer verder met m’n tukkie. 

Eenmaal aangekomen in Bangkok nemen we de taxi naar ons hostel: het Sleep Tight Hostel (hoe schattig is die naam?). Wanneer we er bijna zijn begint het te hozen. De taxi kan ons gelukkig voor de deur afzetten, zodat we niet doorweekt aankomen. Voor onze kamer moeten we vijf trappen omhoog, maar we hebben wel een (overdekt) dakterras voor ons alleen! Heerlijk. We besluiten om er meteen op uit te gaan, omdat we anders bang zijn om direct in slaap te vallen.

Die avond hebben we heerlijk gegeten: green curry met rijst en vegetarische loempia’s. Op de terugweg naar ons hostel nemen we een omweg naar de Khao San Road, een meeeega drukke straat waar je van alles kunt kopen. Times Square is er niets bij (ok niet helemaal waar, maar wel redelijk vergelijkbaar met alle billboards). Van geroosterde schorpioenen en spinnen tot tatoeages en maatpakken. Thomas is helemaal onzeker geworden over zijn kledingsmaak, omdat hem wel tien keer een maatpak is aangeboden, haha. We besluiten om een ‘Mango sticky rice’ te scoren, een heel bekend hapje hier in Thailand. De combinatie van zoute hartige rijst met zoete mango en kokosmelk is echt ontzettend lekker! Terwijl we onderweg smullen van dit hapje, lopen we terug naar ons hostel waar we rond tien uur in slaap vallen.

De volgende ochtend worden we wakker van de wekker: heerlijk geslapen op dit keiharde bed (een jetlag doet wonderen). Vandaag maken we er een toeristisch dag van: we bezoeken de Golden Mountain, een gouden tempel met heeel veel trappen waar je een prachtig uitzicht hebt over de stad. We bezoeken ‘Wat Pho’, waar een reusachtige liggende buddha van 46 meter lang en 15 meter hoog te zien is. Best moeilijk om daar een goede foto van te maken, haha. Na deze tempel lunchen we voor 4 euro in een gezellig tentje. Thomas eet wederom een green curry, ik ga voor de Pad Thai met tofu. Pad Thai kun je hier overal vinden, het is een gerecht met gebakken noodles, groenten en een heerlijke saus. Onze buren aten hem net enorme garnalen, ik koos liever voor de vegetarische optie. Na de lunch gaan we naar ‘Wat Arun’, een prachtige tempel aan de rivier waarvoor je eerst met de ferry moet. We betalen 4 Baht per persoon voor deze overtocht, omgerekend ongeveer 10 cent. De tempel is versierd met mozaïek en belletjes, een heerlijk rustgevend geluid. 

As we speak zitten we heerlijk op ons dakterras, even de beentjes laten rusten. Vanavond gaan we naar Soi Rambuttri, een bekende straat waar je heerlijk kunt eten. In Thailand schijnt het ‘street food’ erg goed te zijn. Ik ben overigens ook erg te spreken over de ‘Oreo Lemon Cheesecake’, hopelijk is die in Nederland ook te verkrijgen, haha.