Neverdullmoments

Ja en de brug stond zeker ook open

Samen met een vriendin ben ik onderweg naar de bioscoop in Beverwijk. We hebben met een vriendin afgesproken die we daar zullen ontmoeten. Normaal kom ik nooit te laat voor de bioscoop, maar we hebben nu nog maar een kleine speling. “Toch gaan we het redden”, zeggen we nog tegen elkaar. Onze vriendin is er al en vraagt waar we blijven. “We zijn er bijna!” We parkeren de auto op het parkeerterrein achter het spoorlijntje. Er rijdt normaal nooit een goederentrein op dit kleine spoor. Als we echter zo’n 20 meter van de oversteek verwijderd zijn, begint het rode licht als een malle te knipperen. En ja hoor, daar komt een goederentrein aangesjokt. Tien wagons, twintig wagons, dertig wagons.. het is gewoon lachwekkend hoe ongelukkig de timing is. Vandaag kwam ik dus te laat voor de bioscoop. Onze vriendin kijkt ons ongelovig aan als we uitleggen dat we zonder die trein wel op tijd gekomen waren. Normaal gelooft mijn vriendin me altijd. Ook die reputatie ben ik helaas kwijt.

Lootjes trekken

[2009] Het is eind november en met de familie hebben we lootjes getrokken voor Sinterklaas. We doen verder niet aan surprises, maar het geheimzinnige van lootjes trekken zorgt toch altijd voor een leuke avond!

De volgende dag zit ik met een vriendin in de wiskundeles en ik vertel haar dat we gisteravond lootjes hebben getrokken. Ze vraagt me of ik wil vertellen wie ik heb, onder de heilige belofte dat ze het niet aan mijn zus door zal vertellen. Ik vertel haar blij dat ik Daan heb getrokken. Ze reageert direct: “Oh wat leuk, dan hebben jullie allebei jullie vriendje!”

Bergues

Samen met een vriendin loop ik een rondje in Bergues, een schattig plaatsje vlakbij Duinkerke. Het is zaterdag en er is veel volk op straat. Rond 12:00 lopen de restaurantjes vol en er hangt een goede sfeer. We beklimmen de stadsmuur, bekijken de mooie gebouwen en genieten van het heerlijke zonnetje. Om 14:15 hebben we ineens flinke trek en gaan tegen beter weten in op zoek naar een bakkerij. Alles is uiteraard gesloten. De mensen stromen inmiddels de restaurants ook weer uit: le déjeuner, c’est fini! We halen onze schouders op en besluiten om dan maar naar een supermarkt te gaan.

Bekijk bericht

Naar de sportschool

[2011] Nadat we het er vaak over hebben gehad, besluiten een vriendin en ik om vanavond eindelijk die proefles te gaan doen bij de sportschool. We hebben het vaak voor ons uitgeschoven, maar voor vanavond hebben we geen smoesjes meer. Op de afgesproken tijd ontmoeten we elkaar en we fietsen richting de sportschool. Precies op tijd arriveren we op het adres. We staan midden in een woonwijk. Verbluft staar ik naar het rijtjeshuis waar mijn navigatie me naartoe heeft gestuurd. Vreemd! Mijn vriendin pakt haar telefoon erbij en al gauw ziet ze mijn error. Ik heb ons richting het contactadres gestuurd in plaats van naar het adres van de sportschool.

Die avond lag mijn sportkleding schoon in de kast.

In de aula

(2004) Eindelijk, na al die weken oefenen is het zover. Samen met mijn vriendin betreed ik het podium om daar het liedje Fame te gaan zingen. Het is nog best spannend, omdat we met een goede score misschien wel de brugklasfinale zouden kunnen winnen. Gelukkig hebben we goed geoefend, wat kan er misgaan? De muziek begint en ik pak vol zelfvertrouwen de microfoon. Het eerste couplet doen we samen, dat gaat prima. Komt vervolgens mijn solo.. vergeet ik mijn tekst! Vanaf dat moment kan ik de ‘fame’ dus ook wel vergeten.