Vanavond is het open huis bij ons op school en ik race nog even langs de Albert Heijn voor een sandwich. Tjonge, wat is een Albert Heijn XL dan groot als je nog even snel iets zoekt. Uiteindelijk pluk ik een sandwich met gerookte kip uit de schappen en reken ik af. Tegelijkertijd reken ik de resterende tijd uit: over 15 minuten komen de eerste hulpleerlingen. Ik besluit om op een bankje in het winkelcentrum te gaan zitten. “Misschien zie ik nog wel iets voor de blog.” Niet veel later dient de anekdote zich al aan. Een vrouw komt met twee grote tassen de Albert Heijn uitlopen en plant de tassen naast me neer op de bank. Ik vind het niet erg, maar ik vraag me wel af waarom ze precies mijn bankje heeft gekozen, terwijl er nog vier lege bankjes staan. Omdat ik niet onbeleefd wil zijn, glimlach ik naar haar. De vrouw heeft echter helemaal niet in de gaten dat ik haar aankijk, ze staart gewoon een beetje voor zich uit. Vreemd. Ik neem weer een hap van mijn sandwich en ik verdiep me even in mijn telefoon. Heb ik nog berichtjes gemist?

(…) Bekijk bericht