Onderweg naar Nederland
[2015] “Ja, jullie kunnen met mij meerijden naar Amsterdam hoor! Als jullie gewoon een kleine rugzak meenemen, dan gaat het prima passen!” Ik voer dit gesprek met de drie Mexicaanse taalassistenten die tijdens de kerstvakantie een weekendje naar Amsterdam gaan. Op de eerste dag van de kerstvakantie zitten we met z’n vijven in de auto. Naast mij zit een Franse vriendin en het is dus lekker vol achterin. De assistenten hebben inderdaad allemaal keurig een rugzak mee, die ze noodgedwongen op hun schoot houden. Mijn kofferbak zit namelijk vol met vuile was. In principe was ik in Duinkerke natuurlijk mijn eigen kleding, maar met een studentenwasmachine waar je na elk kwartier een nieuwe handeling moet doen, is het toch niet ideaal. Naarmate de tijd verstreek, verzamelde ik dus meer en meer vieze kleding om mee naar huis te nemen. Mijn moeder bood zelf aan om te wassen. Nou eh, prima! Afijn, voorin zitten we dus wat relaxter dan achterin. Toch is de sfeer heel gezellig. We luisteren naar kerstliedjes en kletsen over koetjes en kalfjes. Op het moment dat we Nederland binnenrijden, reageren de Mexicanen super enthousiast over de molens, de polders en de koeien. Het is toch leuk om je eigen land vanuit de ogen van toeristen te zien. Na een rit van vijf uur zet ik ze af bij hun hotel en ze bedanken me vriendelijk voor de gezellige reis. Ze hebben zin in hun weekendje Amsterdam!