“Mevrouw, waar heeft u uw beker neergezet?”

Het is 09:15 en ik doe de deur open. “Bonjour!” De leerlingen lopen door de deur en zoeken hun plek. Terwijl ze kletsen, pakken ze hun spullen. Zelf installeer ik me ook achter mijn bureau. Ik zet mijn kopje thee op het bureau, klap mijn laptop open, projecteer de powerpoint en pak het leerboekje van leerjaar 2.

“Bonjour tout le monde, on va commencer! Aujourd’hui, c’est mardi le 5 mars…” Ik begin mijn les en we bespreken vandaag hoe ze eten kunnen bestellen in een restaurant. De leerlingen beantwoorden mijn vragen, maken aantekeningen en spelen even later ook de situaties na.

Na een tijdje vraagt een leerling: “mevrouw, mag ik een blaadje? – Natuurlijk!” Achter mijn laptop ligt een stapel papier en ik pulk aan het bovenste blaadje om hem van de stapel los te maken. Ik merk dat het blaadje nogal moeizaam meewerkt en ik geef er een korte ruk aan. Daarbij valt mijn bekertje thee (die blijkbaar op de stapel stond) vol op de tas van de leerling die voor mij zit. “Oh sorry!!!” Verschrikt kijk ik naar de schade. Gelukkig zit de tas dicht en heb ik een schat van een leerling voor me. De leerling reageert echt op de best mogelijke manier op een kletsnatte tas: “dat is mijn nieuwe tas, als het goed is is hij waterdicht. Dit is een mooie test zo!” MERCI MERCI MERCI.

Sindsdien zet ik mijn beker altijd overdreven op de uiterste hoek van mijn bureau en complimenteer ik de leerling in de gang elke keer weer met zijn waterdichte tas. Ook kan hij in een restaurant nu om een doekje vragen 😉

Bezuinigingen

Met de kerst hebben we op mijn werk een herbruikbare bamboe mok gekregen. Ideaal voor de vele kopjes thee die ik op een dag drink! De buitenkant van de mok heeft een rubbertje waar je hem goed aan vast kunt houden als de thee nog heet is. Ook zit er een rubber dekseltje bij. De binnenkant van de mok is gewoon wit. Althans, dat was zo toen ik hem uit de verpakking haalde.

Op een ochtend sta ik te wachten voor de cooker op mijn werk. Een collega is me voor en maakt nog even snel zijn eigen mok schoon. Als ik aan de beurt ben, haal ik het dekseltje van mijn mok eraf en houd hem onder de cooker. Mijn collega ziet de staat van mijn mok. “Baas boven baas! Ik dacht dat die van mij er erg aan toe was ;-)” Ik haal mijn schouders op en doe net alsof het me niets doet – als ik die mok schoonmaak, zit de thee aanslag er de volgende dag toch weer op.

Toch probeer ik nu bij elke pauze mijn mok zo te verbergen dat niemand hem ziet. Het ziet er inderdaad wel heel smerig uit, haha. Nou ja, mochten de theezakjes ooit op zijn, dan heb ik tenminste nog steeds een theesmaak als ik er alleen maar heet water in doe. Dan bezuinig ik op zowel de kartonnen bekertjes als de theezakjes! Ha. Als dat geen groene gedachte is!

Wat voor smáák is dit?

Het is de trouwdag van mijn ouders en we zijn gezellig uit eten met het gezin. We zitten in de hoek van het restaurant  en het is nog heerlijk licht buiten door de zomertijd. Fijn! Als voorgerecht smul ik van een vistrio en als hoofdgerecht deel ik een camembert en een ravioli met mijn vader. Life is good!

Eenmaal thuisgekomen besluit ik om nog een kopje thee te drinken. Ik zet de waterkoker aan en kies alvast een smaak uit: Russian Earl Grey. Terwijl het water warm wordt, hoor ik dat mijn vriend in de woonkamer een wit paaseitje pakt. (We hebben alleen maar wit, het is dus niet zo dat je dat verschil kunt horen ;)). Ik snel erheen en mijn vriend houdt demonstratief al een eitje voor mij op (wat kent hij me toch goed haha). “Wow, het lijkt wel alsof er een onuitputtelijke voorraad in deze zak zit!” merk ik op. Mijn vriend kijkt in het zakje en zegt dat er nog maar één in zit. “Die mag jij wel,” zeg ik heel lief tegen mijn vriend.

In de keuken hoor ik inmiddels de waterkoker afslaan en ik schenk het water in een beker. Het zakje doop ik er een paar keer in en ik neem de beker mee naar de woonkamer. Lekker verder lezen in mijn boek!

Na een paar minuten is de thee een klein beetje afgekoeld en neem ik een slok. “Wow, deze thee smaakt echt raar na zo’n paaseitje!” Ik neem nog een slok. “Uhl, het is best wel vies eigenlijk.” Mijn vriend kijkt me aan: “waar smaakt het naar dan?” Ik neem nog een klein slokje: “ja, naar citroen ofzo.” Mijn vriend begint te lachen. “Ik weet het al! Ik heb gisteren de waterkoker ontkalkt met citroensap… Heb je nou serieus dat water gebruikt?” Uiteraard. Moeite om elke keer vers water te pakken, het kookt toch nog? Ik ben direct klaar met mijn thee en ik eis het laatste eitje op. “Voor de lekkere smaak.”

Gemberthee

Deze week was ik met mijn vriend op bezoek bij zijn ouders. Omdat het zonnetje de laatste tijd heerlijk schijnt, hebben we heerlijk in de tuin gebarbecued. “Willen jullie als afsluiter een kopje verse gemberthee?”

Zelf heb ik het al eens proberen te maken: ik heb er veel goede verhalen over gelezen. Ik kocht een stukje gember bij de Lidl, sneed een stukje ervan af en haalde de schil weg. Dat hele stukje liet ik in één keer in m’n glas plonsen. Gevalletje liever lui dan moe. Ik had er net zo goed niks in kunnen doen: dat smaakte dus echt naar niks. Kennelijk deed ik toen iets niet goed.

Bekijk bericht

“En toen zei ik nog tegen Jet…”

Met mijn moeder en mijn zus drink ik een drankje bij de Brownies & Downies. Het is er gezellig en we worden goed verzorgd! Mam drinkt thee, Dorinde zit aan de cappuccino en ik heb een warme chocolademelk met slagroom besteld. Top!

Bekijk bericht