De auto zit vol, de sleutels zijn ingeleverd en de adreswijziging is doorgegeven. Ik ben klaar voor vertrek! Om het Franse avontuur nog even symbolisch af te sluiten, koop ik nog een laatste sandwich bij de Leclerc. En wat chocolaatjes. En vooruit: ook een chocoladebroodje. Mijn handen zijn vol en als ik de lange rij bij de kassa zie, heb ik een beetje spijt dat ik geen mandje heb gepakt. Nouja, die meneer voor me heeft zijn spullen gelukkig al bijna op de band. Ik draai me nog even om naar het schap achter me: het is het vak waar de Duinkerkse specialiteiten staan. Op het moment dat ik me omdraai, vliegt de sandwich met geroosterde kip uit mijn hand. Het belandt precies onder het wiel van het winkelwagentje van een hoogbejaarde meneer. Samen kijken we verbaasd toe hoe de mayonaise uit de sandwich wordt gedrukt. “Ehh.. pardon” stamel ik en ik pak de sandwich gauw weer op. De meneer rijdt droog verder en ik gniffel een beetje. Inmiddels staan er een paar mensen achter me en ik besluit het broodje alsnog te kopen. Zo ben ik dan ook wel weer!
