/

Lees dit met een ietwat vermoeid “lettertype” 😉

Het is donderdag en ik sta een beetje sloom op. Vandaag is mijn laatste werkdag in een drukke week vol tienminutengesprekken en late vergaderingen.

Wanneer ik in de auto stap, bedenk ik dat ik nog moet tanken. Oei, dan had ik eigenlijk iets eerder weg moeten gaan… Even later kom ik aan bij de BP. Het is erg druk en ik wacht een minuutje totdat de vrouw voor mij wegrijdt. Vervolgens parkeer ik mijn auto naast de pomp en tank ik euro 95. Terwijl ik wat glazig voor me uitstaar (kost het je al energie, het lezen van deze blogpost?;)), wacht ik totdat de pomp afslaat. Vervolgens doe ik mijn auto op slot en loop ik naar binnen om af te rekenen.

De baliemedewerkster kijkt me strĂĄlend aan en strekt haar hand uit. Ik kijk haar vragend aan. Ik ga pinnen, ja, maar daar hoef ik mijn pinpas in principe niet voor af te geven. “Meid, precies rond! Knap hoor! Dat probeert iedereen.” Mijn vragende frons wordt er niet per se ondieper van. “Spaar je geen freebees? Je hebt precies 30 liter getankt. Daar krijg je extra punten voor!” Mijn dag is (ondanks dat het pas 07:20 is) nu al helemaal goed bij het zien van haar enthousiaste gezicht. Vervolgens heb ik uiteraard een freebees kaart aangeschaft 😉

Dit vind je misschien ook interessant:

/

Met veel kracht het laatste beetje tandpasta uit de tube knijpen.

Zo hoog op je tenen staan dat je biiiijna bij je badhanddoek komt die iets iets te ver op de bovenste plank van de kast ligt.

Zooo’n dorst hebben na het sporten.

Met je hand in je postvakje graaien zonder dat je hem open doet: nét niet bij die brief kunnen.

 

En dan daarna…

 

Fijn, zo’n volle nieuwe tube!

Op een stoel klimmen en vervolgens de badhanddoek makkelijk kunnen pakken.

Die heerlijke eerste slokken water.

De sleutel in het slot steken en de brief kunnen pakken.

 

 

Zo voelde mijn benzinelampje zich voor en na het tanken.

Dit vind je misschien ook interessant:

/

De afgelopen weken heb ik een paar dingen meegemaakt die best wel suf en stiekem ook wel onnodig waren. Maar goed, van je fouten moet je leren, toch? De volgende dingen ga ik in ieder geval even anders doen!

Reservelenzen

Ik was een paar dagen met mijn zus en moeder naar Brabant. De contactlenzen die ik op dat moment inhad, droeg ik al een tijdje. Op zich waren ze wel aan vervanging toe, maar ze deden het nog prima. Op de eerste ochtend bleef ik maar in mijn oog wrijven: ik zag best wel wazig. Na een aantal minuten leek het me een goed idee om mijn lens eens te bekijken. Daar bleek een hapje uit te zijn. Ah, dat verklaarde een hoop. Erg jammer dat ik geen reservelens bij me had. Nóg suffer dat ik ook nog vergeten was welke sterkte ik ook alweer had. Ik belde de Specsavers op, zij wisten gelukkig wél welke lenzen ik moest hebben (-2,75). In het dorpje waar we verbleven, hadden ze geen contactlenzen bij de drogist. We moesten er dus echt een uitje van maken om lenzen te scoren! Volgende keer toch maar even reservelenzen meenemen.

Bekijk bericht

Dit vind je misschien ook interessant:

/

“Bedankt voor de gezelligheid en tot de volgende keer!” Ik zwaai naar mijn vriendin en loop de trappen weer naar beneden. Dit was een gezellig weekend in Brussel!

Ik kijk op mijn horloge en zie dat ik nog ongeveer een half uurtje heb. Wanneer ik grote stukken ga rijden, vind ik het altijd fijn om mensen mee te nemen via Blablacar (een platform waar je je autorit op kunt plaatsen, zodat je legaal kunt carpoolen). Voordat ik ze op de afgesproken plek ophaal, besluit ik om nog even gauw te tanken. Mijn tank is nog halfvol, maar de benzine is goedkoper in België. Je bent een Nederlander, of je bent het niet hÚ ;).

Van mijn vorige weekend weet ik het tankstation nog te vinden en ik rijd er dan ook zo heen. Ik kijk waar ik Super 95 kan tanken en parkeer de auto, eigenlijk nét iets te dicht langs de tankslang. Voorzichtig stap ik uit en doe ik de deur achter mij dicht. Ik draai mijn tankdop er vanaf en ik stop de slang in mijn auto. Na een paar seconden in de slang geknepen te hebben, gebeurt er nog steeds niks. Argh, ik krijg direct weer een flashback van mijn tankavontuur in Frankrijk. Na nog een paar keer in de slang geknepen te hebben, besluit ik deze poging op te geven. Ik staar even voor me uit: wat zal ik doen? De mensen ophalen en in Nederland tanken, of even naar binnen lopen en om hulp vragen? Ik besluit om voor de laatste optie te kiezen. Ik draai me om naar mijn auto en het zweet breekt me uit.

Bekijk bericht

Dit vind je misschien ook interessant:

/

Ik ben nog steeds dolgelukkig met mijn auto. Voor boodschappen is het heel handig en ik vind het ook leuk om samen met de andere assistenten rond te toeren in de omgeving. Gevolg is dat ik regelmatig de benzine moet bijvullen. Als ik op een zaterdagmiddag bij mijn vertrouwde, goedkope tankstation aankom, staat er een rij met auto’s te wachten. Ondanks dat de rij aan de linkerkant van de pompen korter is, stuur ik mijn auto naar de rechterkant. Mijn tankdop zit links en het fenomeen lange tankslangen kennen ze hier niet. Ik spreek uit ervaring.

Na twee auto’s ben ik aan de beurt. Ik stop mijn pinpas in de automaat, toets mijn code in en kies de juiste benzine. Ik pak de slang en ik begin met tanken. Ik staar een beetje om mij heen en als ik na zo’n 10 seconden op de meter kijk, zie ik dat ik nog maar voor 0,7 liter getankt heb. Ik knijp direct harder in het ‘tankpistool’, want dit gaat me veel te langzaam. Ik hoor een klik en de meter stopt met lopen. Ik herhaal het proces en opnieuw slaat de pomp af. Grrr.

Bekijk bericht

Dit vind je misschien ook interessant: