Het is donderdagavond en ik ben op zoek naar het toilet. Het lijkt hier wel een mega doolhof, ik loop gang in en weer gang uit. De plee, hoe moeilijk kan het zijn? Ik kijk nog eens goed rond en zie dan gelukkig het vrouwtje in eeuwige jurk op de deur geschilderd. Op haar kun je altijd rekenen.
De terugweg naar boven begint heel soepel. Ik moet een grote ruimte passeren waar wel duizenden mensen in passen. Er is niemand te bekennen, kan niet misgaan! Toch verschijnt er uit het niets opeens een meneer van links. We zijn ongeveer drie meter van elkaar verwijderd. Twee meter. Anderhalve meter. Vervolgens stoppen we allebei: we moeten elkaar namelijk kruisen. Op het moment dat ik weer in beweging kom, doet hij precies hetzelfde. We stoppen allebei weer. Dit proces herhaalt zich nog twee keer. Lichtelijk awkward.
Geef mij maar verkeersborden en stoplichten voor voetgangers in openbare ruimtes. En kleding met een knipperlicht erop! Kunnen we die meteen als kersttrui gebruiken :).
