Sappige tomaatjes

Tomaten vind ik heerlijk. Door de salade, door de pasta, door de couscous, in de soep, in een hartige taart of in een ovenschotel. Ik kan eigenlijk geen enkele bereiding van tomaten bedenken die niét lekker is. Ik neem ze ook wel eens in een zakje mee, lekker voor onderweg!

Precies die gedachte had ik twee weken geleden toen ik een paar cherrytomaten in een zakje in mijn rugzak stopte. Die eet ik later vandaag wel op.

Anderhalve week later kwam ik terug van mijn eerste vakantie: een weekje Texel. Bij het tillen van mijn rugzak vond ik wel dat er iets een klein beetje zurig rook, maar we hadden die dag ervoor rode wijnazijn gekocht en deze zat in een tasje in mijn rugzak. Niets aan de hand dus.

Bekijk bericht

“Gatver, wat stinkt het hier!”

Op een ochtend kom ik nietsvermoedend de docentenwerkruimte binnengelopen. Het is nog vrij vroeg en ik ben de eerste die de deur opent. Een doordringende afvalgeur komt me tegemoet: niet écht een geur waarin je graag aan het werk gaat. Terwijl ik het raam open doe -dan maar de kou trotseren- stapt er heel enthousiast een collega binnen. “Och jee, is de tuinier-collega weer bezig geweest? Dat is vast en zeker zijn compost wat daar ligt te geuren.” Ik ga erop in en geef toe dat ik het inderdaad wel een beetje vind stinken. We lachen erom.

Even later komt de tuinier-collega binnenlopen die inderdaad toegeeft dat het zijn afval is. Heel vrolijk vertelt hij dat hij tomaten- en paprikaplantjes heeft meegenomen uit zijn moestuin. Of ik er ook eentje wil?

Een paar minuten later ben ik ineens de trotse eigenaar van een tomatenplantje. Met mijn nieuwe aanwinst loop ik naar mijn kluisje waar ik hem veilig wil stellen. Het lukte me bíjna om de collega te ontwijken met wie ik eerder had ‘geroddeld’ over de tuinier-collega. Tevergeefs. Glashard ben ik uitgemaakt voor “overloper”. Misschien toch wel een beetje terecht 😉