Ik heb mijn naam pas 5000 keer in moeten vullen

(2015) Wanneer mijn vriend de brievenbus opent en de post pakt, hoor ik hem heel hard lachen. “Moet je kijken! Deze brief is geadresseerd aan Tholmas. Zo heet ik toch niet!” Ik kijk naar de brief en begin ook te lachen: ondanks dat het maar één letter scheelt, ziet het er ontzettend suf uit. Mijn vriend ratelt nog wat door. “Hoe moeilijk kan het zijn om een naam goed te schrijven? Wie heet er nou Thólmas?”

Boven maken we de brief open en zien we dat er een pasje in zit. Ik begin weer keihard te lachen: ook hier staat Tholmas op. “Volgend jaar krijg je weer een nieuwe.” …. “Misschien moet ik mijn naam bij de gemeente maar even aanpassen, dan kan ik dit pasje legaal gebruiken.” Toch ben ik wel nieuwsgierig hoe het nou komt dat zijn naam verkeerd geschreven staat. “Log eens in op je account.” Mijn vriend pakt zijn laptop erbij, typt zijn e-mail adres in en logt in op de website. “Welkom, Tholmas.” Mijn vriend staart naar het scherm en klikt op ‘jouw inloggegevens.’

Ik begin wederom weer keihard te lachen en herhaal de uitspraak van mijn vriend: “hoe moeilijk kan het zijn om een naam goed te schrijven?!” Kennelijk had vriendlief er zelf toch wat moeite mee, haha. Hóe dan.

Goeie spelling

“Zoek eens op Google naar debet over de zolder.” We zijn op zoek naar mooie plankjes voor bij onze pas geschilderde muur. Mijn vriend kijkt wat vragend naar me. “Hoe? The bed?” Ik moet lachen. “Nee joh, debet natuurlijk.” Nog steeds komt de boodschap niet helemaal over. Ik raak een beetje gefrustreerd. “Debet. D-e-b-e-t.” Het lukt eindelijk, m’n vriend heeft de website gevonden. Hehe. Niet veel later word ik keihard uitgelachen. “Dor, als je iets gaat citeren, doe het dan in ieder geval góed.” Hij laat me de website over ‘de betoverde zolder’ zien. Oja. Op zich is die titel wat logischer. Oeps. Ik heb dan ook mijn excuses aangeboden aan m’n vriend. Maar: planken in the pocket!

Bekijk bericht