“Wow, mijn mondeling ging echt goed! Ik heb gesprek 3 en 4 gegrabbeld.” De leerling praat na over het mondeling dat ik zojuist met haar heb gedaan. Ze was als eerste aan de beurt en vertelt nu op de (nogal gehorige) gang aan haar medeleerlingen hoe het gegaan is.
“Gegrabbeld? Hoe bedoel je? – Nou, ze had een grabbelton, waaruit je dus twee briefjes moet trekken met daarop het nummer van het gesprek dat je moet doen. Ik hoopte echt zo dat ik 4 niet had, maar die had ik dus juist! Het ging uiteindelijk best goed hoor.” Andere leerling: “oh shit, ik dacht dat je zelf je gesprekken moest kiezen! Ik hoopte dat ik gewoon kon zeggen dat ik 1 en 2 wilde. Ik kan 3 helemaal niet zo goed.” Eerste leerling: “Nee, dat kan dus niet. Wow, ik was echt zo zenuwachtig hè, maar het ging echt goed! Behalve de laatste zin, die ging slecht…” Andere leerling: “bij jou of bij haar?” Eerste leerling: “Bij mij natuurlijk! Ik zei s’il vous plaît in plaats van au revoir.”
Je vous aime, mes élèves 🙂
