Ik ben klaar met lesgeven en op mijn gemakje loop ik naar het station. Voor de gezelligheid bel ik mijn vader: altijd gezellig om even te kletsen.

Wanneer ik opgehangen heb, ben ik op nog een paar minuten afstand van het station. Ik open de 9292 app om te kijken hoe laat mijn trein gaat. Nog twee minuten. Ik zet het op een lopen: het zou heerlijk zijn wanneer ik deze trein nog zou halen.

Rondom het station zijn drie bouwvakkers bezig en ze vermaken zich kostelijk wanneer ze mij zien langssjeesen. “Haal je niet!” grapt er één. “Te laat” valt zijn collega hem bij. Mans blèr ik tijdens mijn drafje terug: “wedden?!”

Triomfantelijk kijk ik ze even later vanuit het treinraam aan.