Neverdullmoments

Ssssst, ze slaapt nog.

Het is zaterdagochtend 8:15 en mijn vriend is klaarwakker. Hij draait zich naar mij om (stel ik me dan zo voor hè, met een verliefde blik etc.) en ziet dat ik nog slaap. Zachtjes stapt hij uit bed, loopt naar de badkamer om zijn lenzen in te doen en gaat vervolgens naar de keuken om te ontbijten.

(8:20) Ik word wakker. KLING, KLETS, KLAK, BENG. Woest smeert mijn vriend zijn crackers met pindakaas. Bord uit de kast, kastje weer dicht, mes uit de lade, lade weer dicht, pindakaas op het aanrecht, etc.

Goeiemorgennnnnn.

Bekijk bericht

Alles voor de blog! (…) Ok niet alles. (…) “SHIT!”

Het is maandagavond en ik kom net terug van volleybal. Met een klein clubje spelen we in een gymzaal van een basisschool en het is altijd heel gezellig. Lol-leybal, noem ik het ook wel eens 😉

Ondanks dat we in ons spel soms best wel amateuristisch zijn, zijn we wel fanatiek. Ik heb na het sporten dan ook best wel trek! Ik besluit twee rijstwafels met pindakaas voor mezelf te maken.

Bekijk bericht

Pindakaas

Vaak heb ik fases waarin ik bepaalde producten heel veel eet. Vervolgens kan ik het product daarna gerust maanden lang ‘vergeten’. Op het moment heb ik zo’n fase met pindakaas. Bij de Lidl hebben we luchtige crackers gekocht, een goedkopere variant op cracottes. Deze crackers zijn echt heerlijk met pindakaas. Ik ontbijt er nu mee, maar neem het ook regelmatig als snack tussendoor. Omdat pindakaas best wat vetten bevat, leek het me interessant om een paar pindakazen te vergelijken. We kopen tegenwoordig alleen nog maar pindakaas van ‘100% pinda’, zo weet je zeker dat er geen troep inzit. In het begin moest ik even wennen aan de smaak, maar nu vind ik die natuurlijke pindakaas lekkerder dan bijvoorbeeld Calvé pindakaas. In dit artikel ga ik drie pindakazen vergelijken, waarvan twee pindakazen alleen maar uit pinda bestaan.

100% pindakaas met stukjes noot – AH, €1,79 voor 350 gram

Bekijk bericht

Calvé in China

Pieeeeeeeep! De handbagage van mijn vriend wordt eruit gepikt. We zijn op onze tussenstop in Hong Kong en moeten dus opnieuw door de douane.

De Chinees grabbelt wat in de tas en haalt er een grote pot pindakaas uit. Fronsend kijkt hij naar mijn vriend. “Oh, that’s my peanut butter!” Pot vergeten over te scheppen in zijn ruimbagage. HAHA. Ik probeer mijn gezicht in de plooi te houden: we staan immers bij de douane. De man reageert koeltjes: “not allowed.”

En daar verdwijnt dan ons Nederlands trots in de Chinese prullenbak.