Dressuurwedstrijd

“Jeuj! Ik ben vijfde geworden in mijn categorie! Nu heb ik ook een groene rozet!” Blij kijk ik mijn vriend aan. “Wow, wat goed! Vijfde van de hoeveel?” Mijn joepie-blik betrekt een beetje. “Weet ik niet.”

Flauw.

Hortsik! (Edit: snik!)

Ik heb een brede lach op m’n gezicht die er niet af te krijgen is: ik heb vandaag sinds maanden weer paardgereden!

… wait a minute

(24 uur later) met mijn verbrande hals, geschaafde knieën en o-benen  waggel ik nu toch iets minder lachend door de kamer. Da’s toch een joekel van een anticlimax!

Hortsik!

Ik heb een brede lach op m’n gezicht die er niet af te krijgen is: ik heb vandaag sinds maanden weer paardgereden!