De e van eg…..sch

“Wil jij thee zetten?” vraagt mijn vriend vanuit de woonkamer. Hij is aan het gamen en laat in het spel momenteel zijn wenkbrauwen bijknippen. “Tuurlijk!” Ik zet de waterkoker aan en ga weer verder met het bestellen van tickets voor de boot naar Terschelling (jeuj!). In de zomer gaan wij lekker een weekje logeren in een schattig huisje met bedstee!

Na een paar minuten slaat de waterkoker af, zet ik een kopje thee en ga weer zitten. Mijn vriend rekent ondertussen zijn wenkbrauwen af voor het subtiele bedrag van €700. (HAHAHA) Op dat moment realiseer ik me nog niet dat hij niet de enige is die goed voor zichzelf (of eigenlijk zijn game-karakter) kan zorgen. Na een minuut besef ik pas dat ik alleen een kopje thee voor mezelf heb gezet. Vier paar wenkbrauwen staren me aan. “Nohhhh.”

Geen woorden voor

Vandaag hadden we vier suïcidale rijstwafels. Ze sprongen zo vanuit het keukenkastje in de afwasteil. Eenmaal daaruit gevist, lieten ze zichzelf op de grond kletteren.

En dan noemt mijn vriend míj een kluns!

O oeps, dat was stiekem niet zo complimenteus

Ik hou van gezellige gesprekjes, maar soms moet ik een beetje oppassen met mijn goedbedoelde complimentjes.

“Dit is m’n broer! – Oh, wow je kan echt zien dat jullie broers zijn, ik zou nu echt niet kunnen zeggen wie er ouder is! – Hij is zo’n zeven jaar ouder en al over de zestig.”