Ik heb een brede lach op m’n gezicht die er niet af te krijgen is: ik heb vandaag sinds maanden weer paardgereden!

… wait a minute

(24 uur later) met mijn verbrande hals, geschaafde knieën en o-benen  waggel ik nu toch iets minder lachend door de kamer. Da’s toch een joekel van een anticlimax!