“Zal ik het doen?” Met mijn vriend zit in een sushirestaurant en ik prik het stukje aan mijn vork. Demonstratief zwaai ik ermee in de lucht. “Misschien moet je even wachten tot je nieuw drinken hebt besteld, zodat je het kan wegspoelen als het niet lekker is,” zegt mijn vriend geamuseerd. “Hmm ja misschien wel.” Toch kan ik mijn nieuwsgierigheid niet loslaten en ik breng de vork naar mijn mond. Voorzichtig probeer ik een klein hapje te nemen, maar het stukje blijft onhandig tussen mijn tanden plakken. Op dat moment verschijnt de ober aan onze tafel, waardoor ik verschrikt en zeer awkward het stukje volledig in mijn mond laat vallen. “Willen jullie nog iets drinken?” Ik knik heftig en bestel een groene ijsthee. Mijn mond staat inmiddels in de fik en boos kijk ik naar het plaatje van het gerechtje dat ik heb besteld. “Komkommers. Wie verzint het om hier rode pepers tussen te doen?”
