Neverdullmoments

Telefoongesprek met mijn neefje

“Hoi tante Laura. Kan ik zaterdag met jullie naar de stad om mijn cadeau te halen?” Voor zijn verjaardag hebben we afgesproken dat mijn vriend en ik en Dorinde en haar vriend met mijn neefje een cadeautje in de stad gaan kopen en daarna pannenkoeken gaan eten. “Ik zal even vragen of iedereen tijd heeft, ik bel je morgen terug, goed?”

(…)

“Hoi tante Laura, ik mag bijna afzwemmen! Goed, toch?” Trots feliciteer ik mijn neefje. “Kan ik morgen met jullie naar de stad voor mijn verjaardagscadeau en dan pannenkoeken eten?” De reden dat ik bel, is om de datum te verschuiven omdat niet iedereen morgen kan. “Over twee weken kunnen we wel gaan, is dat goed?” Mijn neefje slaakt een kreetje. “Zo snel al!” Direct gevolgd door: “doei!”

Mijn vriend (die ook meeluistert) en ik schieten in de lach omdat hij zo abrupt ophangt. Heerlijk: geen poespas, lekker to the point. DatĀ beldiploma is alvast in the pocket šŸ˜‰

La vie d’une tante

“Tante Laura, wil jij zo alsjeblieft nog een verhaaltje voorlezen?” Mijn neefje staat naast me en kijkt me vragend aan. “Dat is goed, lieverd. Als jij zo na het douchen keurig met je pyjama in bed zit, kom ik een verhaaltje voorlezen. We spreken dan wel af dat je gaat slapen als het verhaaltje uit is, goed? – Ja, dat is goed.”

Tien minuten later kom ik boven en zit meneer er klaar voor. “Zo, welk boek heb je uitgekozen? – Deze!” En hij wijst naar Waar is Wally. De slimmerd.

Een hartstikke leuk boek natuurlijk, maar ‘nog even gauw voorlezen’ is er op deze manier niet bij. We sluiten een compromis dat we Wally drie keer moeten vinden (okĆ© okĆ©, plus de tovenaar) en dat we dan stoppen. Gelukkig zijn tantes van mijn generatie ook met Wally opgegroeid (“pssst, ik zie ‘m al hoor!”) en kunnen weĀ het boek na zo’n 10 minuten weer dicht doen. “Slaap lekker!”

Bekijk bericht

Bon anniversaire mon cher petit neveu! :)

[In de supermarkt, bij de meest willekeurige dingen] “Tante Laura! Dat heb ik nodig.”

“Tante Laura! Je kan mij morgen wel van school halen, goed?”

[Met de duplo, als ik even aandacht geef aan zijn broertje] “Tante Laura, je moet wel doorwerken!”

“Tante Laura, wat is jouw auto rommelig…”

“Tante Laura, ik ben verliefd op jou.”

Een greep uit de vele leuke uitspraken van mijn lieve neefje, die vandaag alweer zes jaar is geworden!Ā Gefeliciteerd en tot vanmiddag!! Ik houd mijn digitale notitieboekje paraat voor nieuwe uitspraken, want o wat ben jij soms inspirerend! Ā šŸ˜‰

Hulde aan mijn neefje

Zo af en toe heb ik deĀ allerergste, gemeenste en pijnlijkste scheldwoorden in mijn gedachten. Wanneer ik mij dit realiseer, sla ik altijd direct mijn handen voor mijn mond. Wat denk ik nou weer?! Het komt door mijn neefje. Een tijdje terug vond hijĀ iedereen een stoute, slappe krentenbol. Blijft toch hangen ofzo šŸ˜‰

Een goudeerlijk, goed geheugen

Samen met mijn zus, schoonzussen en schoonmoeder geniet ik van een Pride and Prejudice-avondje. Mr Darcy en Elizabeth hebben elkaar bijna gevonden en het is zoals altijd weer zwijmelen.

Later die avondĀ is de serie afgelopen en beginnen we blij aan de volgende: Sense and Sensibility. Heerlijk om gezamenlijk deze passie voor Engelse kostuumdramaā€™sĀ te delen!

Wanneer de familie Dashwood bijna gaat verhuizen, horen we van boven plotseling een luid gekuch: mijn neefje (bijna zes). Hij is wakker geworden en is helemaal niet lekker. Mijn schoonzus haalt hem uit bed en brengt hem bij ons beneden. Hij nestelt zich liefĀ bij ons op de bank en blijft een tijdje stil meekijken met de serie. Het is heel sneu voor hem, maar stiekem wel gezellig voor ons! Altijd leuk om mā€™n neefje weer even te zien.

Na een tijdje stil te hebben gelegen, begint hij weer een beetje te babbelen. Mijn zus kent hij ook een beetje en ik vraag hem of hij de vorige keer dat hij haar heeft gezien nog herinnert. ā€œJa, dat weet ik nog wel. Haar auto was heel smerig!ā€