Op mijn werk heb ik het vakantiegevoel flink te pakken. In Frankrijk is er een staking aan de gang, wat inhoudt dat de klassen zo’n beetje gehalveerd zijn. We hebben een flink aantal busreizende leerlingen die vandaag niet naar het lycée kunnen komen: de buschauffeurs in Duinkerke zijn vandaag niet aan het werk.
Die ochtend was ik in eerste instantie vergeten dat de staking vandaag was. Ik heb geen bus gezien, maar dat is mij niet direct opgevallen. Aan de fietsenstalling merkte ik vanmorgen uiteraard ook nog niets bijzonders, maar toen ik de school binnenliep vielen mij direct twee dingen op.
Ten eerste dacht ik: wat veel lege bankjes in het atrium! Ten tweede: wat een bijzonder opgewekte docenten. Het trompettergeluid in de gang, de demonstranten en de vlaggen op straat hebben mij vandaag echt weer een nieuw stukje Frankrijk laten zien.
