Okee, die zag ik niet aankomen.

Ik ben met mijn vrienden op Houtpop, een klein gezellig festival in Alkmaar waar de sfeer er goed in zit. Er is een klein podium en er zijn allemaal leuke kraampjes. De hele middag relaxen we op het gras en naarmate de tijd verstrijkt gaan we naar voren om te dansen. De band Beejays and the Memphis Project treedt op en het is een gezellig feestje!

Bekijk bericht

Muhaha, thanks for supporting us ;)

Het is zondagochtend en mijn vriend en ik zijn heel burgerlijk een rondje aan het fietsen. We wonen vlakbij de bossen en de duinen en we besluiten om lekker die kant op te gaan. Ondanks dat het warme weer een beetje over is, genieten we van de frisse lucht. Altijd lekker op de zondag 😉

Na zo’n uur gefietst te hebben, komen we op een smal paadje waar een gezin aan het wandelen is. Papa heeft zoonlief (jaar of vijf) op zijn rug en zegt met een gek stemmetje: “ja Tim, die mensen mogen hier eigenlijk niet fietsen, maar zullen we toch maar aan de kant gaan?” Ik vang hun gesprek op en vraag verbaasd: “huh, mogen we hier niet fietsen?” Ik ben hier nooit eerder geweest, maar ik kan me niet herinneren dat ik een verbodsbordje heb gezien. “Nee hoor, geen idee!” zegt de vader lachend. “Even de grappige papa uithangen.” Tim zegt verontwaardigd: “nou pap, dat is ook niet aardig. Ga maar gauw aan de kant, misschien mag jij hier wel helemaal niet lopen!”

Bekijk bericht

(Ingezonden #6) “Hee, moet je bij jou eens kijken!”

Na een lange werkdag en een vergadering stap ik rond 21:00 in de trein terug naar huis. Voor mij lopen vier oudere dames die een plekje uitzoeken in de coupé. Met hun tassen en spullen ploffen ze neer in een ‘vierzit’ en ik ga bij hen in de buurt zitten. Dit kon nog wel eens leuk gaan worden.

Bekijk bericht

Fietsen in Brabant

Mijn moeder en ik zijn zojuist gearriveerd in Brabant. Het is nog meivakantie en we gaan gezellig een paar nachtjes in een schattig boerderijtje slapen! Dorinde is vandaag eerst nog naar haar studie en sluit vanavond laat aan.

Nadat we bij het huisje geparkeerd hebben, stelt mijn moeder voor om een stuk te gaan fietsen. We kiezen een mooie route uit en besluiten om eerst ergens te gaan lunchen.

We fietsen naar de plaatselijke herberg en vragen of we er een hapje kunnen eten. “Jahoor, geen probleem!” We nemen plaats aan een tafeltje en na een paar minuten komt de ober naar ons toe. “Zo, wat mag het wezen?” We hebben nog geen kaart gekregen, dus we vragen of hij een menukaart voor ons heeft. “Nee, ik heb vandaag alleen tosti’s, de keuken is niet open. Bij de overburen kunnen jullie wel gewoon broodjes bestellen!” Verbaasd staan we weer op en verhuizen we naar het restaurantje aan de overkant. Best gek zo, maar we kunnen er wel om lachen!

Bekijk bericht

Identiteitsprobleem

“Kijk, een ooievaar!” Zwijgend kijken we naar de mooie ooievaar die soepel over het water scheert.

Even later landt hij op het gras. Enthousiast zeg ik: “Kijk, hij heeft ook een baby!” Naast de ooievaar staat inderdaad een schattig, kleiner exemplaar.

De vriend van mijn zus barst in lachen uit: “dat noemen we ook wel een reiger.” Binnen één seconde voel ik mezelf afzakken van Freek Vonk naar Dom Blondje. Hoe kan ik een huis-tuin-en-keuken reiger nou niet herkennen?

Wanneer we dichterbij komen, hoor ik mezelf toch nog triomfantelijk “zie je wel!” uitkramen. Het dier waar wij naar kijken is wel degelijk een baby ooievaar. Met zijn donzige, donkere lijf begint hij echt al een beetje op zijn vader te lijken.

De reiger verderop bedank ik hartelijk voor zijn medewerking.