“Mevrouw, kunt u mij even helpen?” – French struggles

 

Docent zijn kan best wel eens pittig zijn. Dat dit algemeen bekend is, blijkt ook wel uit de standaard vragen die ik eigenlijk altijd wel hoor: “kun je ze een beetje aan? Moet je ze er soms uitsturen? Ben je heel streng?” Stiekem vind ik dit nooit zulke leuke vragen, omdat dit altijd toch een beetje de negatieve klank van lesgeven naar voren haalt. Veel leuker zou het zijn om vragen te horen als: “Is het gezellig in de klas? Wat was je leukste les? Wanneer heb je voor het laatst keihard gelachen?” Over dat laatste gesproken…

Vanmorgen gaf ik les aan de brugklas en ze kregen van mij de opdracht om gehusselde woorden in de goede volgorde te zetten. Zo ook deze:

voiture – as – une – rouge – tu

Op een gegeven moment komt een leerling naar mij toe met de volgende oplossing: Tu rouge voiture as une. “Mevrouw, is dit goed? Ik zie het gewoon even niet.” Ik help de leerling in het Nederlands: “Jij rode auto hebt een. Hoe zou je dat in het Nederlands dan zeggen?” De leerling staart in de verte. Na een tijdje zegt de leerling: “Ik weet het echt even niet, mevrouw.” Vanbinnen begin ik een beetje te giechelen en ik besluit om met een Italiaans handje de zin nog eens te herhalen: “Jij rode auto hebt een.” De leerling begint te lachen. “Dat klinkt echt niet!” Ik herhaal de uitleg van eerder dit jaar. “Je begint met het onderwerp, dat gaat goed, daarna het werkwoord.” De leerling begint: “tu as… Dus: jij hebt… Oooooooooo. Hahahahahahahaha.” Samen hebben we er even hard om gelachen.

Vervolgens wilde ik de klassikale uitleg oppakken, maar ik schoot elke keer in de lach bij het zien van die leerling. “Werk maar even rustig verder jongens.” Heerlijk moment.

De invalles

“Bonjour tout le monde, on va commencer!” Het is tijd  voor een invaluur bij een brugklas die ik één keer eerder heb gezien. De leerlingen zijn enthousiast en doen leuk mee. Wel hebben ze een beetje moeite met het concept ‘vinger opsteken’. Ik leg het ze nog maar eens uit (#teacherlife).

Een jongen vooraan blijft herhaaldelijk door mij heen praten, dus op een gegeven moment wijs ik naar hem alsof ik een afstandsbediening in mijn hand heb. “Zo, jou zet ik even uit, goed?” Direct houdt hij zijn mond, top. Bekijk bericht

Die is gek!

“Je moet er eigenlijk voor zorgen dat leerlingen denken dat je knettergek bent. Als je dat voor elkaar krijgt, dan ben je goed bezig.” Ik hoor de wijze woorden van een cursus die ik laatst gevolgd heb in mijn hoofd galmen terwijl ik een les aan het geven ben. Vooruit, laten we dat maar eens proberen dan!

….

“Moet je dat allemaal doen als je je boek niet bij je hebt?” Een leerling kijkt vol walging naar haar klasgenoot die druk bezig is met het overschrijven van een aantal zinnen. “Ik ga dus echt nooit mijn boek vergeten.” Muhaha, exactly my point.

Bekijk bericht

Voor sommige dingen ben je nooit te oud

 

De laatste lesdag. Alle toetsen zijn gemaakt en alle stof is behandeld. Ik besluit om tijdens de laatste les een film te gaan kijken met mijn leerlingen. Omdat ik bij een andere klas zelf een film had uitgekozen en deze niet bij iedereen in de smaak viel, laat ik de leerlingen nu zelf een film uitkiezen. Ondanks dat bijna alle leerlingen een fantastische 50 minuten beleven, ben ik toch wel erg blij dat er geen leidinggevende langsloopt en even naar binnen gluurt. New kids is nou niet bepaald een didactisch verantwoorde film.

Na een half uur zie ik een meisje wanhopig naar me kijken. Ik loop naar haar toe. “Mevrouw, dit zijn echt de ergste 50 minuten uit mijn leven.” Ik schiet in de lach en kan haar geen ongelijk geven. “Wil je anders een kleurplaat?” Ze moet een beetje lachen, maar knikt toch dankbaar.

(10 minuten later)

Een mooi gezicht. Waar de jongens brullen van het lachen om de veel te foute film, zijn alle meiden ijverig aan het kleuren.

Bekijk bericht