Neverdullmoments

Had ik even niet gezien

Mijn vriend en ik dragen allebei lenzen. Omdat we ook bij dezelfde opticien zitten, zijn onze lenzenbakjes precies hetzelfde. Om te voorkomen dat we onze bakjes verwisselen, heb ik mijn bakjes groen gestift. Problem solved, zou je denken!

Op een gegeven moment kreeg één van ons (we noemen geen namen) het voor elkaar om de doppen per ongeluk zó te verwisselen, dat we allebei één groene dop hadden en één witte of één grijze. Omdat er nog steeds wel onderscheid was (ik had nu 2 linkerdoppen, mijn vriend 2 rechter), lieten we dit ook maar even zo. Het duurt ten slotte wel 10 seconden om de doppen weer terug te wisselen, zonde van de tijd.

Een paar dagen later zijn we op weg naar de ouders van mijn vriend waar we een nachtje blijven slapen. Uiteraard allebei gewapend met ieder onze eigen lenzenbakje.

(…)

“Tot zo!” Mijn vriend is klaar met tandenpoetsen en loopt vast naar de zolder waar we slapen. “Tsjoot psoo”. Ik ben duidelijk nog niet klaar met tandenpoetsen. Nadat ik klaar ben in de badkamer, neem ik mijn lenzenbakje mee naar boven. Ik doe mijn lenzen erin en kruip in bed.

(…)

De volgende ochtend staat mijn vriend iets eerder op om alvast te gaan douchen. Niet veel later staat hij weer aan mijn voeteneind. “Dor, weet jij waar mijn lenzenbakje is?” Ik krijg het een beetje warm. “Ja, in de badkamer. Deze die hier boven ligt is van mij hoor!” Mijn vriend loopt weer naar de badkamer om nog eens goed te zoeken. Ook mijn toillettas staat nog in de badkamer. Hij kijkt erin en ziet mijn lenzenbakje onaangeroerd in m’n toilettas liggen. Raar zeg….

We buigen ons samen over ‘mijn’ lenzenbakje. Vier lenzen staren ons terug. Normaal gesproken zou ik het excuus gebruiken dat ik mijn lenzen niet in had, waardoor ik het niet had kunnen zien. Ik geloof niet dat ik het daar nu mee ga redden, haha.

Bekijk bericht

“Haha oeps, dat gaan we de volgende keer even anders doen” – leren van je fouten

De afgelopen weken heb ik een paar dingen meegemaakt die best wel suf en stiekem ook wel onnodig waren. Maar goed, van je fouten moet je leren, toch? De volgende dingen ga ik in ieder geval even anders doen!

Reservelenzen

Ik was een paar dagen met mijn zus en moeder naar Brabant. De contactlenzen die ik op dat moment inhad, droeg ik al een tijdje. Op zich waren ze wel aan vervanging toe, maar ze deden het nog prima. Op de eerste ochtend bleef ik maar in mijn oog wrijven: ik zag best wel wazig. Na een aantal minuten leek het me een goed idee om mijn lens eens te bekijken. Daar bleek een hapje uit te zijn. Ah, dat verklaarde een hoop. Erg jammer dat ik geen reservelens bij me had. Nóg suffer dat ik ook nog vergeten was welke sterkte ik ook alweer had. Ik belde de Specsavers op, zij wisten gelukkig wél welke lenzen ik moest hebben (-2,75). In het dorpje waar we verbleven, hadden ze geen contactlenzen bij de drogist. We moesten er dus echt een uitje van maken om lenzen te scoren! Volgende keer toch maar even reservelenzen meenemen.

Bekijk bericht

Over lenzen gesproken…

Het scheelde ongeveer 0,5 mm of ik liet mijn oorbellen in mijn zojuist gevulde lenzenbakje zakken. Ik stel me dan toch zo voor dat er een mega gong in mijn hersenen moet zitten die mij alarmeert: “doe het nieeeeeeeeeet!” Want eh.. dit soort momenten heb ik zeg maar vaker 😉

Vaak slaat de gong wel te laat, overigens. Inmiddels bestaat mijn categorie “fail” (klik hier) namelijk al uit 42 blogberichten, haha.

(Eerder die dag)

Vannacht heb ik bij mijn zus gelogeerd en we hebben net ontbeten. Mijn zus heeft zojuist haar nieuwe lenzen ingedaan en zegt: “zo, even met het uitzicht testen hoor.” Ze loopt naar het raam het verduisteringsgordijn omhoog te doen. Ze trekt echter aan het verkeerde koord en onder een luid gekletter valt het gordijn naar beneden. “WOOOOW! Nou, ik weet niet of mijn lenzen het wel doen hoor.”

(Ingezonden #3) Thuis, bij mijn zus

Ik loop naar mijn vriend die al in bed ligt. “Zo, jij bent ook een mooie. Beetje mijn lenzenbakje inpikken!” Mijn vriend kijkt me verontwaardigd aan en stapt demonstratief zijn bed uit om de situatie eens grondig te onderzoeken. Triomfantelijk loop ik achter hem aan, me bewust van mijn gelijk. Hij loopt de badkamer in en opent zijn eigen lenzenbakje. Hij kijkt mij aan: “dit zijn mijn lenzen hoor!” Huh?! O. Oja. “Je hebt gelijk, ik heb vandaag nieuwe lenzen gepakt. M’n oude heb ik een daggie laten zwemmen!” Zijn beurt om triomfantelijk te kijken.