Neverdullmoments

De kleine lettertjes van de vacature “docent” die je vooraf niet hebt gelezen

  • Je ontwikkelt een enorme resistentie voor de zin “ik snap het niet”, waardoor je niemand meer serieus neemt die het een keer écht meent.
  • Je moet tegen de volgende scène kunnen: gapende leerlingen die vervolgens aan elkaar vragen: “wat hebben we hierna?”
  • Soms moet je bepaalde stof tot in den treure uitleggen zodat ze het eindelijk allemaal echt begrijpen. Vervolgens kom je tijdens het nakijken nog steeds leerlingen tegen die er echt geen drol van hebben begrepen.
  • Leerlingen kotsen soms in de klas. Ja. Deze maand al twee keer. Leerlingen zeggen dan: “goh het lijkt wel of we allergisch zijn voor Frans, mevrouw!”

Maar ook:

  • Je lachen regelmatig inhouden omdat je een stiekem gefluisterde opmerking écht wel gehoord hebt 😉
  • Leerlingen die je op de gang tegenkomt zeggen vaak spontaam “bonjour!” tegen je.
  • Je ontwikkelt een enorme pennenvoorraad, omdat leerlingen deze massaal in de klas laten liggen. Chill!

Verzamelde leerlinguitspraken en acties

 

Leerling heeft wat langer haar en heeft het vandaag niet gekamd. Klasgenoot vraagt: “wat heb jij nou met je haar gedaan?” Leerling reageert vet droog: “nou niks. Vandaag mag je mij de luizenvader noemen.”

 

Bij een invalklas doe ik een kahoot. Omdat ik hun namen niet ken, zeg ik: “vul allemaal je eigen naam in, dan weet ik wie er straks gewonnen heeft!” Braaf verschijnen daar de eerste voornamen. Na een tijdje plopt “Je eigen naam” ertussen. Ik schiet in de lach en direct zoek ik de dader. Gevonden, voor mijn neus. Bijdehante, triomfantelijke blik in de ogen. Love my job.

 

Een paar meiden uit de bovenbouw hangen rond bij de kluisjes en staren ondertussen naar buiten. “Kijk, daar loopt m’n ex!” Haar vriendinnen kijken naar de jongen naar wie ze wijst en één ervan zegt bloedserieus: “dat kleintje?” Ik kan het niet laten om ook te kijken en schiet lichtelijk in de lach bij het horen van de verontwaardigde “nee, gek!” en het zien van ‘s werelds kleinste en schattigste brugklasser.

De invalles

“Bonjour tout le monde, on va commencer!” Het is tijd  voor een invaluur bij een brugklas die ik één keer eerder heb gezien. De leerlingen zijn enthousiast en doen leuk mee. Wel hebben ze een beetje moeite met het concept ‘vinger opsteken’. Ik leg het ze nog maar eens uit (#teacherlife).

Een jongen vooraan blijft herhaaldelijk door mij heen praten, dus op een gegeven moment wijs ik naar hem alsof ik een afstandsbediening in mijn hand heb. “Zo, jou zet ik even uit, goed?” Direct houdt hij zijn mond, top. Bekijk bericht

Lekker snugger

Op school spreekt een leerling die ik niet ken me aan. “Mevrouw, weet u of meneer Jansen van Nederlands vandaag op school is?” Ik denk even na. “Nee, die is er niet op donderdag! Morgen is hij er weer. Ben jij er dan ook?”

Dit is misschien niet de meest snuggere vraag die ik ooit aan een leerling heb gesteld, haha. Vond die leerling blijkbaar ook ;).

Bekijk bericht

“Haha! U keek echt grappig, mevrouw!” – Ardennen deel 4

Het is na twaalven, het kampvuur is net voorbij en we hebben de leerlingen richting de tenten gestuurd. Hier en daar horen we de leerlingen smoezen: “vannacht, 02:00 hè!” Ze denken dat we niets van hun plan doorhebben, maar stiekem staan wij natuurlijk paraat om de leerlingen straks te betrappen.

Na een half uurtje is het stil. Het lijkt erop dat de leerlingen eerst gaan slapen, maar straks op de afgesproken tijd zullen gaan spoken. Wij zitten nog rondom het nasmeulende vuur met lekkere hapjes. Voor ons is het ook de ‘bonte’, laatste avond en we kletsen na over de afgelopen dagen.

Af en toe lopen we tussen de tenten door om er zeker van te zijn dat de leerlingen zich koest houden. Wanneer ik langs het achterste tentje loop, hoor ik tot mijn genoegen dat een leerling chips ligt te eten. Lachend spreek ik hem erop aan.

Bekijk bericht