De laatste lesdag. Alle toetsen zijn gemaakt en alle stof is behandeld. Ik besluit om tijdens de laatste les een film te gaan kijken met mijn leerlingen. Omdat ik bij een andere klas zelf een film had uitgekozen en deze niet bij iedereen in de smaak viel, laat ik de leerlingen nu zelf een film uitkiezen. Ondanks dat bijna alle leerlingen een fantastische 50 minuten beleven, ben ik toch wel erg blij dat er geen leidinggevende langsloopt en even naar binnen gluurt. New kids is nou niet bepaald een didactisch verantwoorde film.
Na een half uur zie ik een meisje wanhopig naar me kijken. Ik loop naar haar toe. “Mevrouw, dit zijn echt de ergste 50 minuten uit mijn leven.” Ik schiet in de lach en kan haar geen ongelijk geven. “Wil je anders een kleurplaat?” Ze moet een beetje lachen, maar knikt toch dankbaar.
(10 minuten later)
Een mooi gezicht. Waar de jongens brullen van het lachen om de veel te foute film, zijn alle meiden ijverig aan het kleuren.
