Super nuttige minuten

Op zondag kijk ik met mijn vriend een aflevering van Game of Thrones. Op een gegeven moment speelt een scène zich af in een badhuis, waardoor ik zelf direct zin krijg om te zwemmen. Ik pak mijn telefoon erbij en zoek of er toevallig zwembaden in de buurt open zijn. Na een paar minuten kom ik tot de conclusie dat er geen zwembaden open zijn. Ook merk ik dat ik zojuist een belangrijke scène met informatie gemist heb, oeps. Ik besluit er verder geen scène ( 😉 ) van te maken: ik kom er zo vast wel achter.

Aan het eind van de aflevering vraag ik me nog steeds af wat ik precies gemist heb, precies op het moment dat ik me realiseer dat ik met mijn oorpiercing nog helemaal niet mag zwemmen. Goh, ik heb mijn tijd wel eens beter besteed 😉

Ouwe gluurkont (+ oproep aan jou!)

Omdat ik voor vanavond nog geen uitgesproken blogidee heb, besluit ik om naar buiten te kijken en daar mijn bloginspiratie uit te halen. Toegegeven, wij wonen op 3 hoog en we hebben een mooi en ver uitzicht over ons dorp. Toch is dit wel een oproepje aan jou: open je ogen eens op een willekeurig moment van de dag en zie hoeveel leuke dingen er eigenlijk wel niet gebeuren in 4 (!) minuten.

Tussen 20:51 en 20:55 zag ik namelijk het volgende:

 

Twee mannen op leeftijd die tussen de streepjes op het fietspad slalommen.

Een jongen met een lekke band die naast zijn fiets loopt. Een meisje op de fiets zwaait naar hem, stapt af en loopt gezellig met hem mee.

Een bekende die ik herken aan haar auto! Ze racet nog even naar de supermarkt.

Tennissers die heupwiegend flink aan het meppen zijn op het tennisveld.

Een trein die vanuit Haarlem ons station komt binnenrijden.

Een vrouw die de auto na zes keer steken toch keurig inparkeert.

Drie dertigers die op hun scooter met blauw kenteken op het fietspad langszoeven. De voorste jongen doet met zijn uitgestrekte ellebogen net alsof hij op een mega motor zit. Er zit een dikke lach op hun gezichten geplakt, aanstekelijk!

 

Dit zijn weliswaar geen ontroerende -, mega grappige – of kippenvelmomenten. Toch maken deze 4 minuten mij duidelijk dat er zoveel gebeurt in de wereld zonder dat je daar echt bij stilstaat. Waar je normaalgesproken met een blanco gezicht naar buiten zou staren, heb ik nu even meegegluurd in de wereld van zo’n 20 mensen.

Enne, wie weet heb ik de mensen op mijn beurt vanuit de trein nog even een giechel bezorgd. Toen de trein namelijk langsreed, bewoog ik mijn hoofd iets te gretig richting het raam, om te kijken of ik nog een leuke scène in de trein in mij op kon nemen. BOINK!

Wat deed jij gisteren tussen 20:51 en 20:55? 😉 

Bekijk bericht

Blijvende boon

Dat je om 23:00 nog even gauw je blog doorscrollt en daardoor weer geïnspireerd wordt om mister Bean te kijken terwijl je eigenlijk moet slapen.

Handig joh, om er dan weer over te posten!

Une confrontation sérieuse

(2009) Mijn moeder heeft zojuist haar nieuwe bril opgehaald bij de opticien. We zitten aan tafel en De Bril ligt confronterend in het midden. Ergens vind ik het wel grappig dat mijn moeder nu een bril draagt: “toch een soort start van een aftakelingsproces, mam!” Voor de gein zet ik hem even op. Lachend kijk ik iedereen aan: “staat het me?” Dan richt ik mijn blik op een verder punt.

Had ik dat maar niet gedaan. “O wow! Hoor je dat te zien?! Huh, heeft de voordeur daar nog een lijntje lopen?” Oei oei oei.

Niet veel later haalde ik mijn eigen bril op bij de opticien.