Neverdullmoments

Indonesië deel 8 – Nusa Lembongan

Voor onze transfer naar het kleine eilandje Nusa Lembongan worden we om 10.30 opgehaald bij een grote supermarkt in Ubud. Om 10.33 verschijnt ons busje (ze zijn hier altijd goed op tijd, heel fijn!) die ons naar Sanur brengt waar de boot vertrekt.

“Where do you stay in Nusa?” We zijn inmiddels in Sanur en noemen de naam van ons hotel. Mijn vriend krijgt vervolgens heel praktisch een sticker op zijn shirt geplakt. Makkelijk bij het inschepen straks, haha. Ik krijg er geen eentje, dus je begrijpt dat ik mijn vriend goed in de gaten hou. Er staan heel wat boten te wachten, de een gaat naar Lombok, een ander naar de Gili eilanden. De mannen aan de kust regelen de koffers. Alsof het niets is, dragen ze wel drie koffers tegelijk naar een bootje. Respect. Ik ben blij dat ik een korte broek aan heb; om de boot op te komen moeten we een klein stukje door de zee lopen. Sommige toeristen hebben wel een lange broek aan, komisch om te zien. Maar goed, het is ook maar 30 graden, geef ze eens ongelijk.

Bekijk bericht

Indonesië deel 6 – Ijen vulkaan en Ubud (Bali)

Na het fantastische schildpadden avontuur worden we weer afgezet in Kalibaru. We verblijven dit keer in een ander hotel, waar ons uitzicht ook al zo adembenemend mooi is. Geen probleem! We blijven hier echter niet al te lang, vanavond worden we om 0.00 opgehaald om de Ijen vulkaan te gaan beklimmen. Het voelt stiekem een beetje “Pretty Woman” achtig om alleen een hotelkamer voor overdag te boeken, maar het is heel fijn om ‘s middags even een tukkie te kunnen doen.

Om 2.00 arriveren we bij de voet van de Ijen vulkaan, die nog steeds actief is. Met een gids (wat een kletskous!) lopen we naar boven. De steile hellingen in combinatie met het constante gebrabbel maken het een vrij pittige tocht, maar het uitzicht onderweg is prachtig. De gids is van de grapjes (look, they call that mountain the girls mountain), wijzend naar zijn eigen borst. Ook roept ie tegen onze flink zwetende achterburen dat ze er bijna zijn (not!) en doet hij een gasmasker geluid na bij alle mensen die er zo eentje dragen. Naast de grapjes vertelt hij ons ook mooie verhalen over de mijnwerkers, zijn familie en zijn geloof. Vlak voordat de zon opgaat, is het tijd voor zijn gebed. Bijzonder om daar naast te zitten!

Bekijk bericht

Indonesië deel 5 – Kalibaru en Sukamade

De treinrit van Probolingo naar Kalibaru duurt precies drie uur en ik vermaak me prima. In de trein hangt een videoscherm waarop de gekste video’s worden getoond. Zo heb ik bijvoorbeeld geleerd hoe je een handgreep van een vork kunt maken en wat je precies moet doen om een gasmasker van een plastic flesje te creëeren. Educatief man!

Waar we meestal bij de stadjes besluiten om geen taxi te nemen, spreken we met elkaar af dat we dat nu voor een keertje wel zullen doen. Bij aankomst op station Kalibaru kijken we dan ook verwachtingsvol naar links. En naar rechts. Geen taxi. “Die komen we zo wel tegen!” We lopen alvast een stukje in de richting van het guesthouse waar we verblijven. Er wordt flink naar ons getoeterd en gezwaaid. Bij de eerste tien keer draai ik me verwachtingsvol om, in de hoop dat een taxi naar ons aan het seinen is. Helaas. Later leren we dat er geen taxi’s in Kalibaru zijn. De wandeling naar het guesthouse is prachtig, het is er zo ontzettend groen met vele rijstvelden, plantages en palmbomen. Bij het guesthouse worden we opgewacht met een welkomstdrankje en home-made loempia’s. We worden uitgelachen door andere Nederlanders dat we geen vervoer hadden geregeld. Maar die meneer had wel mooi een dikke buik :).

Bekijk bericht

Indonesië deel 4 – Malang en de Bromo Vulkaan

Ook in Malang moeten we ons door de taxichauffeurs wurmen, wat een luxe! Toch besluiten we om lekker te lopen naar de bed & breakfast. Na 8 uur in de trein is het wel lekker om even te bewegen. We hebben veel bekijks op straat (toeter! Toeter!), Malang lijkt dan ook minder toeristisch dan Yogjakarta. Als er straks in Nederland naar me getoeterd wordt, moet ik niet vergeten dat een toeter ook daadwerkelijk een functie kan hebben, haha. De overheid zou hier erg rijk worden als ze voor elke ‘overbodige’ toeter een boete uit zouden delen.

Ook wanneer we door de stad lopen, worden we door veel giechelende meisjes en moeders uitgenodigd voor een selfie. Mocht je dus nog niet tevreden zijn over je eigen selfies, dan raad ik je Indonesië erg aan. Je hebt hier veel mogelijkheden om te oefenen op je perfecte selfie face ;).

Bekijk bericht

Indonesië deel 2 – Yogyakarta

Ladies and gentlemen, thank you for flying with Air Asia and welcome to Yogyakarta. We zijn er! Nadat we onze backpacks van de bagageband hebben gepakt, worden we direct benaderd alsof we filmsterren zijn. Taxi! Taxi! Madame! Mister! Oja, zo gaat dat hier inderdaad. Een taxi chauffeur die maar wat blij kijkt dat hij de wedstrijd met zijn medechauffeurs heeft gewonnen – hij gaf iemand zelfs een high five – brengt ons naar het hotel.

Onderweg leer ik dat verhuizen met een vrachtwagen ontzettend passé is. Pak gewoon een scooter joh, net zo makkelijk! Er worden televisies vervoerd, stoelen, een ladder en een koelkastje. Ook pas je makkelijk met z’n vieren op zo’n ding, geen probleem. Prima gezinswagentje.

Bekijk bericht