Ik woon al zeker vier jaar niet meer bij mijn ouders en doe dan ook zelf mijn boodschappen. Ik weet hoe het werkt in de supermarkt en eigenlijk gaat het ook altijd goed. Tot vandaag.
Ik loop naar binnen bij de plaatselijke supermarkt en pak een winkelmandje. Ik controleer op mijn digitale lijstje wat ik moet hebben en begin aan de speurtocht, op zoek naar de producten. Spaghetti – check. Thee – check. Nadat ik al mijn boodschappen verzameld heb, loop ik naar de kassa. Ik leg mijn spullen op de band en wacht netjes mijn beurt af. De caissière kijkt me onderzoekend aan. Direct nemen mijn gedachten het over. Misschien is ze mijn leeftijd aan het schatten. Haha, zou ze misschien denken dat er alcohol in de limonadefles zit? Ze zal hier wel nog niet zo lang werken. Schattig. Ik lijk toch niet zo jong? Of zou ze verw.. “Eh, mevrouw, legt u dat winkelmandje wel even terug?” O. Ik stond blijkbaar al drie minuten met het winkelmandje onder mijn arm geklemd in de rij. “Haha ja, ik had nog een nieuwe handtas nodig.” Soms helpt een grapje om de awkward situatie op te lossen. Ik moest er zelf erg om lachen. De caissière helaas niet.
