Kortetermijngeheugen

Ik hou van lijstjes maken. Niet alleen omdat het voor overzicht zorgt, maar ook omdat ik anders van alles vergeet. Toch ga je niet alle kleine dingetjes opschrijven op een lijstje.. Herken jij de volgende situaties?

  • De supermarkt inlopen, om vervolgens geen idee meer te hebben wat je ook alweer moest halen.
  • “Zo even in de oplader stoppen” als je merkt dat je tandenborstel bijna leeg is. Om hem vervolgens twee minuten later vrolijk terug op zijn plek te zetten, zodat je ‘s avonds een lege tandenborstel hebt.
  • Op de wc zitten en erachter komen dat het wc-papier op is, terwijl je je al drie keer had voorgenomen om nieuwe wc-rollen uit de kast te halen.
  • Opstaan van je plek, naar de keuken lopen en vervolgens geen idee meer hebben wat je daar wilde gaan doen.
  • Gek genoeg vergeet je nooit om iets lekkers pakken als je je dat eenmaal hebt voorgenomen :-).
  • Een heel goed idee hebben voor een blog of tweet, waar je vervolgens niet meer op kan komen als je hem eenmaal wilt typen.
  • “Vanaf nu ga ik elke dag 2 liter water drinken.”
  • Net beginnen aan een lekkere wandeling in het zonnetje. Zonder zonnebril.
  • “Ik tank morgenochtend wel, dan ga ik wat eerder van huis weg.” Sure… Natuurlijk ga je niet eerder weg de volgende ochtend en word je compleet verrast door het geluidje. Gassen!
  • “Als ik de volgende keer boodschappen ga doen, neem ik de lege flessen mee.”
  • Ik had er nog meer bedacht, maar die ben ik vergeten…. 😉

Voetbalkenner

Samen met Laura en haar vriend eten we gezellig bij mijn ouders. Normaal gesproken eten we áltijd aan tafel, maar vanavond is een uitzondering. En dat terwijl maar een fractie van het gezelschap ook maar iets om voetbal geeft. Maar hé, het kan voorlopig wel weer één van de laatste keren zijn dat we het Nederlands elftal mogen aanschouwen! Vooruit dan maar, voor die tv.

Tijdens de pauze rommelt mijn moeder wat in de keuken en schuift niet veel later ook voor de televisie. Op een gegeven moment verschijnt de scheidsrechter vol in beeld. “Hee, die man ken ik!” Zegt mijn moeder. Ik ben onder de indruk – ik heb namelijk absoluut geen flauw idee naar wie ik zit te kijken – totdat de volgende opmerking volgt. “Wie eh.. is dat nou ook alweer?” Er wordt een droge opmerking richting mijn moeder gemaakt: “weet je zeker dat je hem niet gewoon van de eerste helft herkent?”

Bekijk bericht