“Lau!! Wil je zometeen een broek voor mij meenemen? Ik ben helemaal uit mijn spijkerbroek gescheurd. Aan de achterkant ligt het helemaal open en ik kan mijn jas nu niet uittrekken, hihi.”

Ik pak een broek uit de ‘kluslade’ van onze kast om deze zo voor mijn zus mee te nemen. Ook zoek ik er een riem bij: je weet maar nooit of het past, tweeling of niet 😉

Niet veel later ben ik bij Dorinde en ze trekt mijn broek aan. Wanneer ze bijna klaar is, schiet ik keihard in de lach.

“O, nu weet ik weer waarom ik hem in de ‘kluslade’ heb gelegd, hahahaha! Kijk eens naar je kruis.” Dorinde kijkt naar beneden en brult het uit van het lachen. “Nou, hartstikke bedankt hoor! Ik kan beter mijn eigen broek maar weer aantrekken.”

Eenmaal thuis komt de broek met een knoeperd van een gat in het kruis niet meer verder dan de ‘afgeschreven’ stapel. Sorry Dor 😉