Uiteráárd verliep het op deze manier

Samen met mijn zus ben ik onderweg met de auto om even gauw bij iemand langs te gaan. Het is warm weer, dus ik pak mijn flesje spa rood uit mijn tas om zo wat verkoeling te krijgen. Ik neem een slok en bied mijn zus ook een slokje aan. Vervolgens draai ik het dopje er weer op. (Je voelt de spanning hè, waar gaat dit heen? ;))

Na een paar minuten zijn we op onze bestemming aangekomen en mijn zus parkeert de auto. Terwijl ik uitstap, voel ik de föhn van buiten op me af komen: wat is het toch warm vandaag! Ik ‘besluit’ om nog een slokje te nemen en ik draai het dopje van het flesje. Helaas is mijn grip niet goed, waardoor het dopje uit mijn hand glijdt. Het dopje rolt rebels onder de auto, waardoor ik er precies niet bij kan. SHIT. Hulpeloos sta ik met mijn open flesje in mijn hand (*feel the drama*) en denk ik: “wat nu?” Mijn zus ziet wat er gebeurt en barst keihard in lachen uit. “Nou, dan moet je het flesje maar open meenemen hè.” Even twijfel ik, maar ik vind dat toch niet echt handig. Ik ken de mensen bij wie we langsgaan niet zo goed en straks laat ik hem wel per ongeluk vallen (eerlijk is eerlijk: klunzig ben ik op z’n tijd best wel). Ik buk even om te zien of ik echt niet bij het dopje kan, maar hij ligt echt te ver weg.

“Ik zet het flesje wel even op de stoep.” Mijn zus kijkt me aan: “nee joh, zet hem gewoon in de auto! Straks plast er een hond in, hahaha.” Mijn zus houdt de deur al voor mij open en voorzichtig zet ik het flesje op de autostoel. Vervolgens gooit mijn zus de deur net iets te hard dicht, waardoor het flesje vervaarlijk wiebelt en we allebei een kreetje uitslaken. Gelukkig blijft hij uiteindelijk dapper staan en kunnen wij onze weg vervolgen.

Wanneer we om de auto heen lopen zien we dat we naar het verkeerde dopje onder de auto hebben gekeken en dat ‘ons’ dopje gewoon de andere kant onder de auto is uitgerold. OMG. We besluiten toch maar stoer om het flesje zo te laten staan. Tijdens dit soort gebeurtenissen gun ik de voorbijgangers ook gewoon een blog als deze, hahaha. Heerlijk knullig weer 😉

Wait, what?!

(maandag) Ik ben gearriveerd op de VU en ik kom er zojuist achter dat ik mijn dopperflesje vergeten ben. Even snel een flesje water kopen. Welke is het goedkoopst? Deze, oké check.

(Donderdag) mijn flesje herbruik ik inmiddels alweer een paar dagen en hij staat standaard op mijn bureau. Een nieuwsgierige leerling bekijkt de verpakking en vraagt verbaasd: “mevrouw, waarom heeft u water dat geschikt is voor een natriumarm dieet, zwangere vrouwen en babyvoeding?” Zie daar maar eens je gezicht in de plooi te houden.

In de bus

In de bus naar Frankrijk komt er een jongen voor me zitten en ik krijg meteen een beetje een naar gevoel bij deze jongeman. Ik weet niet wat het is, maar hij heeft een heel gek brilletje op en hij heeft een onvriendelijke houding. Bovendien is de ruimte in de bus van Londen naar Lille heel krap en nu klapt hij ook nog eens zijn stoel naar achteren. Met zijn drieën kijken we hem een beetje boos aan. I get it, het is laat in de avond, maar toch. Wat het allemaal nog leuker maakt, is dat de bus maar niet vertrekt. Op een gegeven moment komt de chauffeur naar boven om te controleren welke passagiers er nog ontbreken. Op het moment dat hij “Laura the Boor” roept, steek ik mijn hand op en kijk ik weer naar buiten. Na een minuut of drie hoor ik dat de chauffeur wat moeite heeft met de uitspraak van een naam. “Sorry folks, it’s impossible for me to pronounce this name. Abyche? Ahbijay?” Niemand reageert en na een “OK never mind” gaat de Brit weer verder met het lijstje.

Bekijk bericht