Mijn vriend heeft zojuist de oplader van zijn laptop uit het stopcontact boven zijn hoofd getrokken, die vervolgens met een noodgang tegen zijn hoofd beukt. Er volgt uiteraard een enorme oerkeet. Het raam staat open, best kans dat voorbijgangers nu vermoeden dat er iets niet helemaal pluis is in dit huis. Hoe sneu ik het ook voor hem vind, ik kan niks anders doen dan lachen. Hoe krijgt ‘ie het weer voor elkaar 😉
Ik ben op visite bij mijn ouders en vraag of ik ergens mee kan helpen. “Zou je anders even de stofzuiger van boven willen halen?” Geen probleem! Ik loop naar de gangkast om de stofzuiger te pakken en het valt me op dat de stofzuiger er anders uitziet dan vroegah. “Heb je een nieuwe? Chic hoor!” Mijn moeder kijkt me in eerste instantie wat vragend aan, maar als ze ziet dat ik het over de stofzuiger heb, begint ze te lachen. “Eh ja, dat is inderdaad een nieuwe. De oude is kapot gegaan.” Ik vraag haar hoe dat ineens gekomen is. “Nou, we hebben een dimmer die je in het stopcontact kan stoppen. Als je daar vervolgens een lamp in stopt, kun je het licht zelf reguleren.” Ik knik, niet helemaal begrijpende wat dit nou met de stofzuiger te maken heeft. Mijn moeder vertelt verder. “Het is heel handig, ideaal voor felle lampen. Voor de stofzuiger was de dimmer helaas een minder groot succes.”
Het is donderdagavond en ik ben op zoek naar het toilet. Het lijkt hier wel een mega doolhof, ik loop gang in en weer gang uit. De plee, hoe moeilijk kan het zijn? Ik kijk nog eens goed rond en zie dan gelukkig het vrouwtje in eeuwige jurk op de deur geschilderd. Op haar kun je altijd rekenen.
De terugweg naar boven begint heel soepel. Ik moet een grote ruimte passeren waar wel duizenden mensen in passen. Er is niemand te bekennen, kan niet misgaan! Toch verschijnt er uit het niets opeens een meneer van links. We zijn ongeveer drie meter van elkaar verwijderd. Twee meter. Anderhalve meter. Vervolgens stoppen we allebei: we moeten elkaar namelijk kruisen. Op het moment dat ik weer in beweging kom, doet hij precies hetzelfde. We stoppen allebei weer. Dit proces herhaalt zich nog twee keer. Lichtelijk awkward.
Geef mij maar verkeersborden en stoplichten voor voetgangers in openbare ruimtes. En kleding met een knipperlicht erop! Kunnen we die meteen als kersttrui gebruiken :).
Trial and error, een methode waar ik regelmatig (per ongeluk) gebruik van maak. Ook vandaag heb ik weer twee nieuwe dingen geleerd op basis van een niet zo handige actie. Ik vind het altijd leuk om anderen te helpen, daarom deel ik mijn geleerde tips vandaag graag met jullie. Ze zijn namelijk best goed te voorkomen, haha.
Mijn eerste tip is om de batterijen in je computermuis te vervangen wanneer deze op zijn. Zorg er dan wel voor dat je óf een ander soort batterij gebruikt, óf goed onthoudt waar je de oude batterijen hebt neergelegd. Ik deed helaas geen van tweeën en had vier identieke batterijen keurig op een rijtje op tafel liggen. Géén idee welke er nou weer in moesten.
Mijn tweede tip is het afdekken van de vloer als je een muur gaat schilderen. Zoals je hebt kunnen lezen, is Laura afgelopen weekend verhuisd. Wat is het prachtig geworden! Je bent een tweeling of je bent het niet, dus ik wilde ook graag klussen in huis. Zo ben ik vandaag met mijn vriend naar de Gamma gefietst en hebben we verf uitgezocht voor een muur in de woonkamer. We hadden een zeer geëmancipeerd huishouden: mijn vriend ging koken terwijl ik de muur ging schilderen. Uiteraard hadden we voor afdekfolie gezorgd. Een mega verpakking zelfs, genoeg voor twee kamers in ons huis. Omdat ik maar één muur ging schilderen, had ik heel veel folie over. Het leek me daarom een goed idee om een deel ervan af te knippen. Ligt anders toch maar in de weg. Waar ik echter niet over na heb gedacht, is dat het knippen van afdekzeil vooral handig is als je hem eerst helemaal hebt uitgevouwen. Het folie lag nu dan wel niet in de weg, maar ik moest wel heel veel extra gaten dichten omdat er om de 20 centimeter een scheur in het folie zat die ik er zelf in geknipt had. Oeps.
De afgelopen weken heb ik een paar dingen meegemaakt die best wel suf en stiekem ook wel onnodig waren. Maar goed, van je fouten moet je leren, toch? De volgende dingen ga ik in ieder geval even anders doen!
Reservelenzen
Ik was een paar dagen met mijn zus en moeder naar Brabant. De contactlenzen die ik op dat moment inhad, droeg ik al een tijdje. Op zich waren ze wel aan vervanging toe, maar ze deden het nog prima. Op de eerste ochtend bleef ik maar in mijn oog wrijven: ik zag best wel wazig. Na een aantal minuten leek het me een goed idee om mijn lens eens te bekijken. Daar bleek een hapje uit te zijn. Ah, dat verklaarde een hoop. Erg jammer dat ik geen reservelens bij me had. Nóg suffer dat ik ook nog vergeten was welke sterkte ik ook alweer had. Ik belde de Specsavers op, zij wisten gelukkig wél welke lenzen ik moest hebben (-2,75). In het dorpje waar we verbleven, hadden ze geen contactlenzen bij de drogist. We moesten er dus echt een uitje van maken om lenzen te scoren! Volgende keer toch maar even reservelenzen meenemen.