Neverdullmoments

“Ja, want dat is handig”

Na een lange werkdag ga ik nog even naar de supermarkt. Hop, snel de winkel in, die volle schooltas hoef ik niet helemaal mee zeulen. Doelgericht de boodschapjes pakken (vanavond wordt het pasta penne met zalm en broccoli) (en het brood en de boter waren op) (en brie is ook lekker). Dan door naar de kassa. Twijfelen of ik een tasje moet pakken. Nee, het past allemaal wel in mijn armen. Na het afrekenen met de spullen naar de auto strompelen. VALT PRECIES DE PASTA, het enige product dat echt kan breken. De boodschappen op de bijrijderstoel dumpen en dan lekker naar huis.

En dan hè. Dan komt de echte struggle. Ik heb de auto voor de deur geparkeerd, hooguit twee meter lopen. WAAROM vind ik het dan nodig om alles in één keer mee te nemen? Waarom niet twee keer lopen? Jas om mijn schouders knopen, handtas aan mijn schouder, schooltas op mijn rug, losse boodschappen in mijn armen. Er bij de voordeur achter komen dat ik de huissleutel nog niet uit mijn handtas heb gepakt. Brood mag even leunen op de vensterbank (ieuw, spinnenweb). Sleutel gevonden, moeilijk pielen om hem in het slot te krijgen omdat de broccoli en zalm niet handig in mijn hand liggen.

Eindelijk binnenstappen, katten als een idioot aan het miauwen waarom het zo lang duurt. Sjok sjok, tussendeur open, struikelen over de katten en dan eindelijk de tafel bereiken, waar ik alles met een flinke PLOF op smijt. Ernaar kijken en mezelf afvragen waar ik eigenlijk mee bezig ben met m’n nepefficiëntie.

Topplanner

Lijstjes maken, notitieboeken, planningen maken, ik houd ervan. En ik ben er ook best goed in, al zeg ik het zelf! Dat er in mijn boekenkast meer dan tien lege notitieboekjes staan, negeren we even. Ooit komen die heus van pas. Ondanks dat ik een best goed systeem heb bedacht om mijn taken te voltooien, blijf ik het toch leuk vinden om nieuwe manieren te ontdekken om het plannen weer anders aan te pakken.

Vanmiddag heb ik – terwijl ik bést veel te doen heb – een nieuwe plan-app gevonden en uiteraard wil ik deze direct uitproberen. Als wetenschapper pak ik mijn zaakjes graag grondig aan. Reviews, YouTube video’s en de handleiding van de app, allemaal bekijk ik ze aandachtig. Half uur verder, nul taken gedaan. Vervolgens moet ik alle taken natuurlijk in de app zetten. En ook daar pak ik het grondig aan. “Taken in de app zetten” is bijvoorbeeld een aparte taak, vanzelfsprekend. Kwartier verder, nul taken af. Wel een aantal extra taken erbij bedacht.

Nu, een aantal uur later, pak ik mijn app er weer bij. “Alle taken voor vandaag zijn voltooid!” Trots kijk ik naar mijn scherm. Heb ik toch maar even mooi gedaan! Het mooie van deze app is dat je kunt bekijken welke taken je hebt afgevinkt. Ik scroll er even doorheen. Bed verschonen. E-mail checken. Laura appen. Was in de wasmachine. Les voorbereiden. E-mail opschonen. Hmmm, mijn trotse gevoel verdwijnt toch weer een beetje. Waar ik vandaag echt meters wilde maken met mijn studie, heb ik er toch verdacht weinig aan gedaan. Zacht uitgedrukt. Nu ik erover nadenk heb ik ook wel erg vaak mijn taken van vandaag uitgesteld tot morgen. Misschien toch niet zo’n ideale app voor mensen die uitstellen. Ik onderdruk de neiging om op internet uit te zoeken of er een handige tip is voor uitstellende planners. In plaats daarvan open ik mijn app. “Idee bedenken om app handiger te gebruiken – morgenavond.” Met een tevreden gevoel kijk ik naar mijn zojuist aangevulde taak. Opgelost!

Nou, de taak “blog schrijven” is in ieder geval weer afgevinkt ;-). De takenlijst voor morgen bekijk ik morgen wel weer. Welterusten!

Fantastische huisvrouw

“Hoi! Hoe laat ben jij thuis denk je?” Omdat het vaak druk is op de weg, heb ik bijna elke dag contact met mijn vriend zodat ik weet hoe laat hij ongeveer thuis is. Op zo’n vrije dag als vandaag vind ik het dan lekker om op tijd te eten en om het eten klaar te hebben staan als hij thuiskomt. (Klinkt goed, toch? Bekijk bericht