De ondertiteling verschijnt: de laatste aflevering van Downton Abbey is afgelopen. Het voelt als afscheid nemen, ik heb zo erg van deze serie genoten! Over mijn wang rolt een dramatische ‘het is goed zo’-traan. Ik ben me er méga van bewust. Uit eerbied laat ik hem een minuut zitten.
Moeder tegen zoon: “waarom praat je altijd tegen mij alsof ik een zalm ben die mijn eitjes heeft neergedumpt en er weer vandoor ging naar de zee?”
HAHAHA
Als ik serveerster zou zijn op Downton Abbey zou ik sowieso per ongeluk chronisch de krab of ham in de schoot van her ladyship laten vallen. Onder luid ge-“crikey!”