Neppe macho

Vandaag reed ik door het centrum van Brugge én Gent om mensen op te halen. Ik ben vandaag de blablacarchauffeur en ik lever dan ook de service dat ik mijn passagiers gewoon netjes op hun locatie kom ophalen. Ik voel me best mans, zo met mijn Nederlandse auto daar in de drukke straten. Zigzaggend zoef ik langs de toeristen en ik heb er echt lol in!

Bij de Grote Markt staat mijn eerste passagier keurig te wachten en ook bij Gent verloopt het soepel. De reis verloopt goed en het is gezellig. ’s Avonds ben ik dan ook trots wanneer ik iedereen netjes op hun eindbestemming heb afgeleverd. Toch jammer dat je dan thuis ontdekt dat je met een enorme vogelflark op de zijkant hebt geflaneerd door de Vlaamse steden.

In Brugge

Dit weekend is mijn vriend gezellig op bezoek en op zaterdag gaan we naar Brugge. Dit is de tweede keer dat we hier samen zijn en het is weer heerlijk! We wandelen op de markt, eten wafels in een romantisch theehuisje, bezoeken een heus Torture museum en slenteren over de winkelstraten. Een ideaal dagje tijdens dit valentijnsweekend!

Op een gegeven moment lopen we een winkel binnen waar ze allemaal geinige voorwerpen verkopen. Grappige spulletjes voor in de woonkamer, attributen voor in de keuken, maar ook voor in bed. Vooral deze laatste items zijn prominent uitgestald bij de ingang van de winkel. Toch een interessante keuze, gezien het jonge winkelpubliek. Juist op dat moment passeert een meisje van 12 ons, loopt op de winkelschappen af en zegt tegen haar jongere zusje: “amai zeg, Lotte hebt ge dat gezien? Dat is zo enen groten potlood!” Geamuseerd draai ik mij om, omdat ik dit wel een heel leuk Vlaams synoniem voor de jongeheer vind. Ze blijkt – de ‘pikante potloden’ compleet negerend – daadwerkelijk een enorm, houten schrijfobject in haar handen te hebben.