Mijn moeder en ik zijn zojuist gearriveerd in Brabant. Het is nog meivakantie en we gaan gezellig een paar nachtjes in een schattig boerderijtje slapen! Dorinde is vandaag eerst nog naar haar studie en sluit vanavond laat aan.
Nadat we bij het huisje geparkeerd hebben, stelt mijn moeder voor om een stuk te gaan fietsen. We kiezen een mooie route uit en besluiten om eerst ergens te gaan lunchen.
We fietsen naar de plaatselijke herberg en vragen of we er een hapje kunnen eten. “Jahoor, geen probleem!” We nemen plaats aan een tafeltje en na een paar minuten komt de ober naar ons toe. “Zo, wat mag het wezen?” We hebben nog geen kaart gekregen, dus we vragen of hij een menukaart voor ons heeft. “Nee, ik heb vandaag alleen tosti’s, de keuken is niet open. Bij de overburen kunnen jullie wel gewoon broodjes bestellen!” Verbaasd staan we weer op en verhuizen we naar het restaurantje aan de overkant. Best gek zo, maar we kunnen er wel om lachen!
