Flessenflater

We staan bij de kassa en mijn vriend kijkt me aan: “pak jij het flessenbonnetje er even bij?” Beteuterd kijk ik terug en zeg zacht: “ik dacht dat jij hem had gepakt.” Toegegeven: een kwartier geleden verliep de scène best een beetje apart. Vrolijk mikten we om de beurt lege flessen in de automaat. Bij de laatste fles drukte ik in een soepele beweging op de groene knop en liep direct door naar buiten om de plastic melkflessen in de daarvoor bestemde container te gooien. Er van uitgaande dat mijn vriend het bonnetje wel zou pakken. Mijn vriend liep tijdens diezelfde seconde blijkbaar naar de prullenbak om de vieze, besmeurde plastic tasjes weg te gooien.

Het bonnetje is toen eenzaam in de automaat blijven hangen, totdat iemand anders hem pakte. Even wekte dit bij mij een boze reactie op: dat doe je toch niet? Een flessenbonnetje van vijf euro zomaar stelen? Mijn vriend stelde me gerust: “misschien had deze persoon het wel meer nodig dan wij.” Okee, daar kan ik mee leven! In mijn hoofd bedacht ik toen direct de titel van deze blog. Zo is het dan ook wel weer 😉

Examenuitslag

De telefoon gaat nog niet één keer over of we hebben al op het knopje hands-free gedrukt. Gezamenlijk begroeten mijn zus en ik onze docente Nederlands: onze mentrix. Vol vreugde roept ze hard: “Nou, dames ik mag jullie feliciteren hoor, fantastisch!” Onze gezichten stralen direct: we zijn geslaagd voor het VWO! Dan vervolgt onze mentrix: “Maar eh Laura, wat heb je toch met Nederlands gedaan? Je hebt het allerlaagste cijfer van iedereen!”

Die dag heb ik vast wat nieuwe spiertjes in mijn gezicht geactiveerd: de emoties vreugde, schaamte, trots en verbazing wisselen elkaar als een knipperlicht af. Toch is er één overheersend gevoel: vrijheid!!

Voor alle examenkandidaten wens ik dit gevoel ook toe. Vrijheid. Of was het nou vreihijd?

Toetje?

“It’s not yogurt, it’s mayonnaise.” 

Ken je die scène van Notting Hill? Ook ik dacht ooit een hap te nemen van een lekkere yoghurt.

(2006) ’s Avonds eet ik bij een vriend thuis en de borden zijn net weer opgeruimd. We hebben patat gegeten en bij het tafel dekken werd de mayonaise in plastic bakjes geserveerd. Dezelfde bakjes waar we nu yoghurt in eten. Ik let niet goed op en schenk de yoghurt in het mayonaisebakje dat op tafel is blijven staan. Pas wanneer ik de vettige lepel in mijn mond stop, heb ik mijn error door. Toch wil ik me niet als een onbeschofte gast gedragen. Ik doe mijn best om mijn gezicht in de plooi te houden, maar zo goed als Spike kan ik helaas niet acteren.

Lootjes trekken

[2009] Het is eind november en met de familie hebben we lootjes getrokken voor Sinterklaas. We doen verder niet aan surprises, maar het geheimzinnige van lootjes trekken zorgt toch altijd voor een leuke avond!

De volgende dag zit ik met een vriendin in de wiskundeles en ik vertel haar dat we gisteravond lootjes hebben getrokken. Ze vraagt me of ik wil vertellen wie ik heb, onder de heilige belofte dat ze het niet aan mijn zus door zal vertellen. Ik vertel haar blij dat ik Daan heb getrokken. Ze reageert direct: “Oh wat leuk, dan hebben jullie allebei jullie vriendje!”