Ik dacht altijd traumaloos door het leven te zullen gaan. Dat fobieën mij niet te pakken zouden krijgen. Dat ik boven nutteloze angsten zou staan. Helaas, ik moet hier op terugkomen.
Tegenwoordig kun je overal wel getraumatiseerd voor zijn. Honden, spinnen, hoogtes… er schijnen zelfs mensen te zijn met een angst voor ballonnen! Dan ga je als een echte ligyrofoob door het leven.
Ik dus aan de googel: hoe heet mijn fobie dan? Paruresis kom ik tegen. Plasangst. Hm, dat dekt toch niet helemaal de lading. Sociale fobie? Nou nee, dat lijkt me toch ook wel mee te vallen. Zelf zou ik het eerder omschrijven als omgekeerde claustrofobie. Ja. Of indirecte claustrofobie?
