Neverdullmoments

Wat een openbaring

Hoe vaak ik wel niet tegen mezelf zeg: “gelukkig heb je een blog!” Dat je gewoon hoopt op awkward moments. Echt een aanrader hoor zo’n blog!

Zo ook vanmorgen.

Het is 10:45 en ik stap in mijn auto. Ik leg mijn tas op de bestuurdersstoel en start de auto. Althans, dat probeer ik. Waarom krijg ik mijn sleutel niet omgedraaid? Zit mijn stuur op stuurslot? Ik voel dat ik het wat warmer krijg, ik heb immers een afspraak om 11.00.

Oké, rustig blijven. Wanneer je stuur op slot staat, moet je een beetje heen en weer wiebelen met het stuur. Ik besluit niet naar buiten te kijken en begin als een malle aan het stuur te sjorren. Niks. De sleutel probeer ik ook om te draaien, maar ook daar gebeurt helemaal niks mee. Ik google op “stuur op stuurslot” en volg de stappen van het stappenplan. Opnieuw geen resultaat. Ik besluit toch maar even naar buiten te kijken, waar ik twee mannen net langs die lopen. Ik gooi mijn gêne overboord en vraag ze om hulp. Ze komen naar me toe en zijn heel vriendelijk. “Dat rijdt wat lastig hè! Mijn dochter had het laatst ook.” Ik maak aanstalten om uit te stappen, maar één van de mannen zegt: “je moet het zelf doen, dan weet je het de volgende keer!” Hij buigt zijn hoofd wat naar voren om het uit te leggen en barst vervolgens in lachen uit. Ik kijk snel in mijn ooghoek of ik het klokhuis van mijn appel van vorige week inmiddels heb opgeruimd (ja) en kijk hem verbaasd aan. “Doe ik iets geks?” Hij wijst lachend naar mijn ‘versnellingsbak’. “Hij staat op drive, je hebt de volgorde niet goed aangehouden.” De andere man komt nu ook kijken. “Oh, je hebt een automaat! Ja, hij moet eerst nog op parkeren staan.” Schaapachtig kijk ik ze aan. “Goh, eh.. oeps. Bedankt!” Hoezo heb ik dit niet gezien? Met m’n “stuurslot.” Soms ben je even afgeleid en klopt de volgorde van de handelingen niet meer. Om vervolgens uren te denken wat het nou kan zijn. Zo’n “ohhh, ik heb mijn sleutel in mijn hand”-actie, weetjewel.

Uiteindelijk kom ik iets te laat aan, maar wel met een goed verhaal. “Wist je dat je eerst je sleutel moet draaien voordat je wilt rijden?!”

Bekijk bericht

Power op de terugweg

Mijn werkdag is klaar en ik zit in de auto op weg naar huis. Ik zet de radio wat harder en direct hoor ik de tekst “THIS IS POWERRRR” uit de speakers komen. Ik ken het liedje nog niet, maar al vrij snel kan ik hem mee blèren: de tekst herhaalt zich steeds. Net op het moment dat ik mee begin te brullen, moet ik remmen. Flitspaaltje. Hij had me al eerder een keer te pakken, dus dat laat ik niet nog een keer gebeuren. Dan maar wat minder power ;-).

De reis vervolgt zich totdat ik opnieuw moet remmen. Voor een stoplicht dit keer. Nog steeds klinkt er THIS IS POWERRR uit de speakers. Ik moet een beetje lachen, de timing is namelijk erg grappig. Terwijl het liedje lekker doorgaat, steekt er héél traag een vrouwtje met een rollator over. Het lukt haar net om aan de overkant te komen voordat haar stoplicht weer op rood springt.

Nadat het liedje is afgelopen komt er een reclameblok voorbij. Op de een of andere manier heb ik de eigenschap dat het liedje dat ik als laatste heb gehoord, héél lang in mijn hoofd blijft zitten. Terwijl ik dus nog steeds vrolijk het powerliedje aan het zingen ben, zie ik een vrouw fietsen die aan haar hand nog een extra fiets vast heeft. Ze slaat linksaf naar een bruggetje die vrij steil omhoog gaat. Als dat geen power is! Ik zoef voorbij en kijk nog eens in mijn achteruitspiegel, ondertussen doorzingend. De vrouw moest helaas afstappen, het bruggetje was toch net iets te hoog gegrepen.

Bekijk bericht

Het krappe straatje

Wild seint hij met zijn lichten. “KOM DAN!!” straalt de boodschap uit. Lichtelijk opgelaten stuur ik mijn auto in het parkeervak waarvoor ik zojuist mijn knipperlichten heb aangezet. Ik parkeer mijn auto en zet mijn lichten uit. De auto komt direct op mij af en na een paar seconden mindert de bestuurder vaart. Ik ben benieuwd wat ik aantref. Vindt hij mij aso? Ondankbaar? Een watje dat er niet langsdurft? Een man op leeftijd zit achter het stuur en hij heeft zijn hand voor zijn mond geslagen. Duidelijk zichtbaar giechelt hij hardop in zijn hand om zijn misplaatste galantheid. Hij had er duidelijk geen rekening mee gehouden dat ik misschien wel gewoon wilde parkeren. Ik steek mijn duim naar hem op. Mensen zijn cool.

Bekijk bericht

O nee!! Kan ik de tijd in godesnaam even terugspoelen?!

 

Disclaimer: bericht kan wat schreeuwerig zijn. Beschrijving van uiterst realistische situatie. 

“Neeee!! O Neeeee. Shit! O mijn god!” Mijn hart klopt in mijn keel en ik ben me echt dóód geschrokken!

(30 minuten eerder)

Bekijk bericht

Soms is het je gewoon even niet gegund.

Na een boel gezelligheid ga ik rond 22:30 na een vriendinnenavondje in Amsterdam weer naar huis. Ik rij met Dorinde mee, die mij heel chill weer afzet bij het station waar mijn auto geparkeerd staat. Terwijl ik mijn tassen in mijn auto zet, rijdt Dorinde weer weg. Ze moet nog een klein stukje rijden naar haar huis, maar besluit om eerst nog even te gaan tanken.

Een minuut later start ik mijn auto en rijd ik dezelfde route richting mijn huis. Normaalgesproken zou ik bij de kruising rechtdoor gaan, maar ik besluit om rechtsaf te gaan om nog even langs de benzinepomp te rijden en Dor gedag te zeggen. Ik draai mijn raam omlaag en ga mans zitten met mijn elleboog in het raam. “Doei hè!” En ik scheur weg.

Mijn manse act valt drie seconden later helaas in het water. Er staat een grote sleepwagen midden in de straat, waardoor ik moet keren en dus weer terug langs de benzinepomp moet, hahaha.

Bekijk bericht