Maar meestal lukt het wel hoor!

Het is zaterdagavond en ik heb met mijn familie afgesproken in Alkmaar, gezellig! Het is even na negenen, waardoor ik gratis kan parkeren in de binnenstad.

Mans kom ik aangereden met de auto van mijn vriend. Al snel zie ik een vrij plekje. Die is voor mij! Soepel manoeuvreer ik de auto naar het parkeervak en zet ik hem neer. Ik haal de sleutel uit het contactslot en stap uit. Ha! Dat heb ik even snel gepiept.

Het parkeervak lig precies voor een huis. In de deuropening staat een jongen te roken en hij kijkt hoe ik uitstap. Voelt dan toch leuk dat je in één keer de auto zo netjes neerze..

O.

Shit.

Bekijk bericht

Spelshoppen

Met ons lieve nichtje hebben we vandaag een gezellige dag in de stad. Het werd de hoogste tijd om haar verjaardagscadeautje van augustus maar eens te verwezenlijken. Een tactisch en makkelijk cadeau: ons nichtje kiest het cadeau en wij betalen, simple as that. En leuk ook natuurlijk, want op die manier kunnen we de plank niet misslaan. Doen we wel even, dacht ik.

Bekijk bericht

Casino

“YES!” Deze kreet is van mijn zus. We zitten in het casino in Alkmaar en hebben dikke lol met onze subtiele winstjes. Aandoenlijk is het. Een jongen die rechts van haar speelt, werpt een schuin oog op de desk van mijn zus om de winst te bekijken. Een winst van maarliefst 8 keer €0,20. Ik bespioneer de jongen en verwacht een lach of juist wat gesnuif, maar zijn gezicht blijft emotieloos.

Ik probeer net zo emotieloos te kijken wanneer hij even later tientallen euro’s in zijn bak laat kletteren.

Avondje Alkmaar

“Maaaaam, mijn jas hangt nog in het pashokje maar nu zit er een mevrouw in!!” O. Ik heb zojuist het jasje bedolven onder acht kledinghangers vol met kleding. Ik doe het gordijn open. “O, gelukkig, ja heeft u nog een jas daar hangen? – Ja, ik dacht dat iemand een jasje niet wilde kopen en het heeft laten hangen, maar het is dus blijkbaar van jou!”

Ik ben met mijn zus in Alkmaar en we zijn lekker aan het winkelen. Onder andere koop ik vier shirtjes, een kilo olijven en een enorm blik feta van 1500 gram. Heerlijk!

Even later word ik door mijn vriend gebeld. “Hoi! Ik ben ook in Alkmaar! – O! Waar zit jij dan? – Op het Waagplein, we zijn wat aan het ete… hee!” Gelach van zijn kant. “Wat is er?!” Hij lacht: “een meeuw ging er zojuist met mijn bitterbal vandoor!”

Ik speur direct de lucht af om te kijken of ik een meeuw met een bitterbal zie vliegen.

Die bitterbal heb ik niet meer gezien, maar ik heb vanavond toch echt eten zien vliegen. Toen ik bíjna thuis was viel de pot feta namelijk vanuit het Sale-tasje bovenop mijn teen. Hahahau!

Lol in de straat

Samen met mijn zus loop ik in de straten van Alkmaar. We zijn onderweg naar een Grieks restaurant waar we vanavond een bedrijfsuitje hebben. Zoals altijd kletsen we over van alles en nog wat. Een vrouw loopt schuin voor ons en heeft precies hetzelfde tempo als dat wij hebben. Zo’n 300 meter lopen we gelijk op, totdat de vrouw ineens naar rechts schiet: “o oeps!” Giechelt ze een beetje in zichzelf. Ha! Deze dame was duidelijk aan het meeluisteren, want ze liep zo haar eigen huis voorbij!