Het is dinsdag, de dag dat wij onze bestelde boodschappen altijd ophalen. Daan is vaak eerder thuis, waardoor hij dit klusje meestal op zich neemt. Zo ook deze keer!
Bij de supermarkt aangekomen, geeft Daan mijn naam (de naam waarop onze bestelling staat) door. De medewerker loopt naar het magazijn en verzamelt de kratten. Daan zet de boodschappen in de auto, rekent af en rijdt naar huis. Vaste routine zo.
Bij het uitladen van de boodschappen ontdekt Daan dat we dat we wel heel veel extra koekjes hebben gekregen. Regelmatig krijgen we wel een nieuw product cadeau om uit te testen, maar drie soorten koekjes? Vreemd! Of Laura heeft de bestelling stiekem nog wat aangepast…
Even later kom ik ook thuis en kijk ik blij naar de verschillende soorten koekjes. Wow, gul! Wanneer ik echter biologische kruimige aardappelen, extra knoflook, rotivellen en eieren zie liggen, vind ik het toch wel vreemd.
Ik heb niet veel tijd om erover na te denken, want ik word gebeld door Dorinde. “Hoi, heb jij toevallig een beetje gekke producten? Er staat hier een vrouw die op één letter na dezelfde naam heeft als jij. Ze mist heel veel producten.” Op de achtergrond hoor ik Laura (haha) stuk voor stuk opnoemen wat ze mist. De producten die mij grijnzend aankijken vanuit het keukenkastje.
Ik lach om de situatie (hoe toevallig!), check mijn bon (ik heb de extra boodschappen niet hoeven betalen!) en bereid me voor om weer naar de supermarkt te rijden.
Dan blijkt dat dit niet nodig is! De vrouw krijgt een bloemetje ter compensatie en haar boodschappen worden nu alsnog voor haar gepakt.
Ik eet dus al de hele week Prince Mini Stars en Smoeltjes. Lang leve de algemene naam!
Één lettertje dat deze keer garant stond voor véél koekjes (en nog wat meer). Zou Cruijff zeggen: elk nadeel (die algemene naam) hep se voordeel. Smakelijk voordeel….
Maar die rotivellen…ga je nu de Surinaamse keuken bestuderen?