Dagboek van Darcy #2

Ik in betere tijden

Yesss, het is dierendag!! Zijn papa en mama al wakker? Hmm, het is nog donker buiten, misschien niet. Ik ga nog wel even op de mat chillen.

Yes, de wekker gaat! James is nu ook wakker. Ik ga alvast op het kastje zitten om ze op te wachten, zoals ik dat elke ochtend doe :).

Ik hoor pap uit bed en naar de badkamer gaan en daarna loopt hij naar beneden. Lekker eten, ik ben benieuwd!

(…)

Echt zo raar hè, ik zit dus nu ineens op de slaapkamer?? Mam ligt nog in bed en ze wil me graag aaien. Ik vind het op zich wel goed, maar ik wil natuurlijk naar beneden om te eten! Ik loop maar even naar haar hand toe, maar ik ga al gauw weer naar de deur. Mag ik eruit, miauw?

Op dat moment hoorde ik dus dat pap James wel eten gaf! Ik vond het wel opvallend dat mam daarna meteen muziek aanzette, maar ik hoorde de brokjes duidelijk in het bakje vallen. Er is hier iets niet pluis… Waarom zit ik hier?

Na een tijdje roept papa iets naar mama: “….. Darcy …. hoor!” Mam: “Okee!” Daarna deed ze dus mooi die deur open. Ik rende naar beneden, maar mijn bakje was weg. Huh?? James zit zichzelf demonstratief te wassen, zoals hij dat altijd doet na het eten. Tsss.

Ze zijn me toch niet vergeten? Nou ja, ik ga nog wel even liggen. Komt vast goed.

Mam loopt na haar ontbijt naar boven, doet haar paardenkleren aan en vertrekt. Nou ja! Pap is nog wel thuis, maar gaat rustig aan tafel aan het werk. Vreemd toch??

Na een paar uur komt mam weer thuis. Ik ben inmiddels best een beetje chagrijnig geworden. Ik heb dit lekker op James afgereageerd, hihihi.

Mama eet wat, gaat daarna naar de douche en daarna hoor ik haar naar boven lopen. Wacht eens even… Dat geluid herken ik! Het zal toch niet hè?

OMG, ZE HEEFT DE BENCH GEPAKT. Dat kan maar één ding betekenen…. De dierenarts! Alwééér.

Onderweg in de auto probeer ik mam nog over te halen om om te draaien, ik miauw op mijn allerliefst. Helaas. In plaats daarvan zegt ze steeds: “we zijn er bijna!” Irritant, want dat wil ik natuurlijk helemaal niet…

Even later komen we aan bij de dierenarts. Het is druk joh! Ik ben blij dat mama me nog even op schoot heeft, al die honden… Maar wat dóén we hier? Het gaat toch best goed?

Dan staat mam op. “Ik heb Darcy meegenomen voor zijn operatie.” Ope… Operatie?!?! Waaraan in godsnaam? Wat flikken ze me nou? De mevrouw achter de balie reageert heel vrolijk (tssss): “o ja, voor zijn gebit!” Ooooooooo. O dat is op zich wel chill! Ja, dat is eigenlijk wel nodig. Ik ontspan een beetje.

“Heb je Darcy nuchter gehouden?” Ehh, ja… Ik barst van de honger. “Ja, en dat nog wel op dierendag!” Zegt mam schuldbewust. EN TERECHT. Daarna zegt ze me gedag en wenst ze me succes. Doeeeeeei.

Ik word naar achteren gebracht en daarna weet ik het eigenlijk niet zo goed meer. Ik weet alleen dat ik ineens heel moe werd!

Pap heeft me weer opgehaald. Ik voel me zo raaaaaaaar, ik kan ook echt even niet rechtdoor lopen. Ik flikkerde net bijna van de vensterbank. Ik zag James wel een beetje bezorgd kijken, lief toch?

Het voordeel is wel dat ik nu een tandpastasmile heb die niemand mij meer afneemt! Hopelijk word ik morgen gecompenseerd met snoepjes 😉 Dus mam, als je deze blog leest…. 😉

Volg:
Share:

1 Reactie

  1. Marretje
    5 oktober 2019 / 8:47 am

    Wat heeft jouw mama een Darcyvetgaaf inlevingsvermogen! Beterschap Darcy, dat je héél gauw weer mag eten en snoepen, kop op!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

CommentLuv badge