Het is dinsdagmiddag, tijd om de boodschappen op te halen! Soms heb je mazzel en kun je meteen doorrijden naar de ‘laadplek’, soms moet je nog even wachten op een paar auto’s. Ik sluit aan achter een ander wachtende auto. Al gauw blijkt dat ik daar wel een eeuwigheid kan wachten: de auto staat helemaal niet in de rij bij de supermarkt. Ik manoeuvreer mijn auto erlangs en wacht op mijn beurt.
“Hoi! Ik kom mijn boodschappen ophalen.” Ik vertel mijn achternaam waarna het meisje aan de slag gaat. Ondertussen parkeert er nog een auto naast me die net ook onterecht heeft moeten wachten op de onhandig geparkeerde auto. Er stapt een man met een énorme hoed uit. Ik verwacht een ‘howdy’ cowboybegroeting. In plaats daarvan gaat de man met zijn rug naar me toe staan, zijn benen een beetje uit elkaar. Vervolgens hoor ik een klaterende waterstraal. Vol verbazing kijk ik naar deze vertoning. Hij zou toch niet echt.. zó lang stond ie toch niet te wachten? De man kijkt over zijn schouder en grijnst breed. “Zo, dat lucht op!” Hij zwaait met een lege fles water en begint te bulderen van het lachen. Haha! Ik heb m’n boodschappen inmiddels ingeladen en start mijn auto weer. Ik hoop dat deze vrolijkerd er volgende week weer is.
Alsof je op de set van een film was beland! Het pistool in een holster ontbrak nog. Dat die man daar zonder gěne z’n ding stond te doen.. om je zo vrij te voelen, geweldig! Mocht jij dan toch maar meemaken🤓