Ondanks dat onze katten broertjes zijn, zijn ze best verschillend. Dirk is erg aanhankelijk en kan heel hard loeien als hij buiten is. Hij komt graag bij je zitten en wordt graag geaaid. Wanneer we even rammelen met de kattensnoepes is Dirk er áltijd bij. Rover is wat meer op zichzelf, hij is vaak buiten ‘aan het werk’. Beetje praatjes maken met buurkat Mini, of hij is de buurt aan het verkennen. Kattensnoepjes doen hem niet zo veel en hij hoeft ook niet zo nodig op schoot. Wél vindt hij het heerlijk als je hem op zijn buik aait, terwijl de meeste katten daar juist weer niets van moeten hebben.
Vandaag zit Rover dan eindelijk op schoot. Yes! Uit zichzelf! Ik zou eeuwig zo kunnen blijven zitten, ik heb vandaag toch verder niets te doen. Je begrijpt vast dat ik ontzettend baal dat ik een tandenborstel in mijn mond heb, samen met een hoop tandpastaschuim. Ik kan het nog een paar minuten rekken, maar moet dan toch echt mijn mond gaan spoelen. Natuurlijk ga ik daarna weer op het bed zitten, maar Rover moet er niks meer van weten. Noooo ;-).
Op een onmogelijk moment aanhankelijk worden….wat een kattenstreek!
Wel een heel leuk door jou vertelde kattenstreek!