Thailand deel 3 – Sukothai

Na ons ontbijtje (toast, boter, jam, een gebakken ei, thee en een mierzoete sinaasappelsap) vervolgen we onze reis naar Sukothai. We hebben online al een treinkaartje gekocht van Ayutthaya naar Phitsanoluk. In onze vorige treinreis zaten we derde klas, vandaag zitten we heerlijk tweede klas. Het kaartje is dan ook wel 25 keer zo duur (alsnog spotgoedkoop), maar dan heb je ook wel wat: gratis water, een lekkere koek en een complete rijstmaaltijd. In de trein kijken we naar buiten (we zien o.a. een gigantische boeddha in de bergen en prachtige rijstvelden) en bekijken we een serie op de iPad. Na drie uur komen we aan in Phitsanoluk waar ik heel nodig moet plassen. “De wc op het station kan vast niet smeriger zijn dan die in de trein.” Laten we het erop houden dat ik goed heb kunnen oefenen om mijn adem een paar minuten in te houden. Ik betaal de vrouw, geef zelfs fooi (wachten op wisselgeld duurt te lang in de stank) en hoop maar dat ze daardoor niet denkt dat de wc schoon genoeg is voor de volgende klanten.

Vanuit Phitsanoluk station nemen we een tuktuk naar het busstation. We moeten 40 minuten wachten op de bus die ons vervolgens in een uurtje naar Sukothai brengt. Het ov is echt top geregeld hier in Thailand! We stappen de bus uit en hoeven maar 5 minuutjes te lopen naar ons hotel. We hebben al een glimp op kunnen vangen van het historical park, die op de Unesco werelderfgoedlijst staat. Wat is het hier prachtig! Na het inchecken pakken we dan ook direct twee fietsen (met trapper!) bij het hotel, die we gratis kunnen lenen. Het is inmiddels 17:00 waardoor we nog mooi even de tijd hebben om een deel van het park alvast te bekijken. Ayutthaya vonden we heel mooi, maar wat mij betreft is het nog niets vergeleken met Sukothai. Wauw, wauw, wauw! Het zijn overblijfselen van tempels, de een net iets beter bewaard dan de andere. De tempels liggen in een enorm natuurpark tussen grote vijvers en meertjes. Je zou het eigenlijk even moeten googelen :-). 

Rond een uur of 19:00 is het al aardig donker geworden en besluiten we om op het geluid en het licht af te gaan. We belanden op een klein marktje waar souvenirs en heel veel eten wordt verkocht. Ook is er een podium waar een zanggroepje steeds een aantal danseressen afwisselt. We bestellen allebei een groene curry en gaan vervolgens in het gras zitten. We hebben een heel mooi uitzicht over het meer en het verlichte park. Een geluksmomentje :-).

Ook de volgende dag maken we dankbaar gebruik van de fietsen. We hebben deze zomer een GoPro gekocht en dit park is onwijs foto/filmgeniek (?). Die avond eten we bij hetzelfde marktje en scoren we een sticky mango rice vlakbij het hotel. We komen echt niks te kort in dit land, hihi. Die avond spelen we een potje regenwormen en beverbende. Een Chinese jongen vond de wormen heel fascinerend, haha. 

De dag erna is het druk bij het ontbijt en daarom gaan we vlakbij een Chinees/Thai (we hebben geleerd dat het vaak een mix is!) zitten. Achteraf had ik daar lichtelijk spijt van. Terwijl ik net mijn tanden zet in een toastje met jam (every day the same), begint meneer keihard te hoesten. Maar niet zo’n hoest waar je niks aan kan doen hè, nee, zo’n vieze roggel met gekreun en gehijg. Nu ik dat opschrijf word ik er weer een beetje onpasselijk van. Ook onze buren kijken niet al te blij zijn kant op. Het is dat er geen andere plekken vrij zijn, anders zou ik zeker een verhuizing in gang gezet hebben. Terwijl ik al mopperend mijn broodjes naar binnen werk, gebeurt er iets moois. Waar iedereen zit te balen van de vieze meneer, komt een oud Thais vrouwtje die bij het hotel werkt heel lief naar hem toe om te vragen of het wel goed gaat. Ze biedt hem wat medicijnen aan en geeft er wat uitleg bij. Hoe lief! De mensen in Thailand zijn zo oprecht en zo vriendelijk, daar mogen wij boeren af en toe nog best iets van leren ;-).

Na het ontbijt pakken we onze spullen in en lopen we naar het busstation waar we onze reis vervolgen naar Chiang Mai. Mocht ik ooit nog naar Thailand gaan, dan wil ik zeker nog een keer terug naar Sukothai.