Laatst had ik dus koekjesdeeg gemaakt hè. Ik heb er toen voor gekozen om het deeg deels in te vriezen, om zo een voorraadje te maken voor wanneer ik weer koekjes zou willen bakken.
Nee okee, lariekoek. Ik was zo misselijk van het eten van al dat deeg, dat ik het gewoon niet kon opbrengen om er nog langer naar te kijken, laat staan tot koekje te kneden en te bakken.
Helaas zit inmiddels het eerste deel van het deeg een paar minuten in de oven en begint het intens naar koekjes te geuren. Bleh, een misselijkmakende lucht als je te veel zoetigheid hebt gegeten.
Uit pure ellende heb ik me op een bak olijven gestort.
