“Als ik in de trein zit, moet ik soms bijna hardop lachen om jullie blog.”
“Bij het ontbijt is jullie blog echt mijn ochtendritueel. Ik ben dan ook echt teleurgesteld als er geen blog in mijn mailbox staat!”
“Cool, ik sta in je blog!”
“Daar kun je ook nog wel een blog over schrijven!”
“En wat als je nou een dag geen zin hebt? Blog je dan niet? (Antwoord: die dagen zijn er gelukkig maar heel af en toe. Het is natuurlijk geen verplichting, maar we bloggen wel elke dag. Het zou zonde voelen om een dag over te slaan! Gelukkig lukt het wel altijd).”
“Fout of niet, deze zin?”
“Gaan jullie voor altijd door met bloggen?” (Antwoord: who knows! We blijven doorgaan zolang we dat zelf leuk vinden).
“Hoe kom je erop, haha!”
“Ik heb vandaag geen blog in mijn mail hoor, klopt dat?!”
“Jammer, wat een korte blog vandaag!”
“Knap hoor, dat jullie elke dag weer een blog verzinnen!”
“Lezen veel mensen de blog?” (Antwoord: het worden er steeds meer, dat vinden we leuk! We hebben veel bekenden die de blog via de e-mail volgen, maar er zijn er ook een boel die echt op de site komen kijken).
“Misschien heb ik wel een leuk idee voor een blogpost. (Vinden we altijd leuk, ingezonden blogposts!!)
“Never dull moments, ervaar je je leven ook zo?” (Antwoord: door deze blog is dat zeker een stuk beter geworden. Om tot een anekdote te komen, moet je echt je ogen open doen en je openstellen voor kleine, gekke momentjes waar je dan weer over kunt schrijven. Het valt me dan vaak op dat het leven echt niet dull is, zolang je er maar goed naar kijkt).
“Punctueel hoor, die blog van jullie!” (OK, enigszins geforceerd aan mijn vriend gevraagd: weet jij nog iets voor de P??)
“Qu’est-ce que tu écris sur le blog?” (Réponse: on écrit des anecdotes. Parfois de notre propre vie, parfois on décrit une scène particulière qu’on a vu, ou peut-être une conversation qu’on a entendu).
“Red je het wel altijd, zo’n blog schrijven? (Antwoord: meestal lukt het om de blog op tijd te schrijven, maar het is ook wel eens lastminute werk. Soms komt de inspiratie pas echt op het laatste moment).
“Sta je nou elke nacht op om de blog online te zetten?” (Antwoord: nee, we plannen de blog standaard in om 02:00. Speciaal verzoek van de mensen die ‘s nachts wel eens wakker zijn, haha ;))
“Twitter is soms wel lastig hè? Dan zie ik op zaterdagavond ineens allemaal Tweets voorbijkomen, hihi.” (Guilty. Hahaha).
“Uhh Lau, klopt het dat deze blog al gepubliceerd is?”
“Vind je het niet vervelend, dat alles over je leven zo op Internet staat?” (Antwoord: uiteraard bepalen we zelf wat we wel en niet op Internet zetten, maar de blunders en grappige momenten geven natuurlijk wel veel weg over jezelf! Wij vinden dat alleen maar leuk, maar ik kan me voorstellen dat anderen dat misschien niet zouden willen).
“Wat was je eerste blog?” (Antwoord: dat er in Frankrijk een meeuw op mijn hoofd had gepoept. Dat werd de inspiratie voor Neverdullmoments).
“X, ik ben altijd weer benieuwd wat jullie bij die letter gaan invullen, haha.”
“Your blog is very nice, sometimes I understand it a little bit!”
“Zou je fulltime willen bloggen?” (Antwoord: soms droom ik daar wel van, maar daar komt dan wel veel bij kijken. Als het zou betekenen dat ik fulltime leuke dingen mag doen en daar anekdotes over ‘moet’ schrijven, zeg ik natuurlijk jaaaaaa. Iemand tips? Hahaha).
Toch ingevuld door volgers! Zelf kon ik alleen ongezien de H invullen. Van HoHo, daar ik krek bij die oningevulde alfabetlettersblog de mededeling kreeg: Oeps, het lijkt erop dat deze blog niet bestaat (of zoiets).
Vandaar, het was ho ho….
Mooi dat anderen je alfabetisch hielpen!